Met een gebraden varken op je schouder
Door: hans en ilona van weeren
15 Februari 2010 | Cambodja, Phnom-Penh
Met een gebraden varken op je schouder, oftewel: chinees nieuwjaar!
het jaar van de tijger.
Van Bali vertrokken we naar Kuala Lumpur en vlogen na een dag door naar Siem Reap in Cambodja. Toch was die ene nacht in KL wel leuk. We hadden een hotel middenin Chinatown en in de straat was de hele dag en avond markt. Dus een lekkere drukke bedoening met weer veel mogelijkheden om lekker bij de stalletjes wat te eten. En zomaar nieuwe schoenen gekocht, die oude slippers gingen toch bijna stuk en met dit warme weer wil je wel op slippers lopen. Wel wat anders dan het weer in Holland, jullie hebben nog steeds sneeuw en wij sudderen bij zo een 35 graden.
We vlogen via Kuala Lumpur naar Siem Raep, omdat AirAsia hiervandaan vliegt en dat is een goedkope maatschappij. Bij KL heb je twee vliegvelden KLIA (Kuala Lumpur International Airport) en LCCT ( Low Cost Carrier Terminal) Wij dus vanaf LCCT, groots en heel druk, er wordt tegenwoordig toch steeds meer en meer met goedkope maatschappijen gevlogen. En voor een vlucht van 2 uurtjes is het prima als geen gratis drankjes, eten, etc krijgt.
Siem Raep zegt niet iedereen wat, maar als je Angkor Wat zegt is dat anders. Wij hadden dan ook het idee dat er bij Siem Raep een tempelcomplex zou zijn waar je naar binnen kon. En dan hadden wij toch vantevoren goed gelezen en gekeken. Maar de werkelijkheid is toch altijd anders dan je denkt. Het is niet alleen Angkor Wat, maar ook Angkor Tom, Phnom Bakheng, Bayon, Ta Prohm, The Baphuon, Bantey Srei, etc, etc. Te veel te zien om op te noemen. We namen dan ook een pas voor drie dagen en lieten ons tussen alle plekjes heen en weer rijden door onze tuktukchauffeur mr. Bross.
Als detail even een klein stukje uit het dagelijks verslag:
Angkor Thom is een terrein van 9 km2. Voor de poort stapten we uit de tuk tuk om de entreeweg te bekijken die aan beide zijden was versierd met beelden van boeddha’s. De tuk tuk bracht ons daarna naar de Bayon, een complex met vele torens, zoals je een beeld hebt van Angkor Wat van foto’s. Zo’n complex bestaat altijd uit een buitenmuur en verschillende binnenmuren. Hier waren de binnenmuren volop versierd in basrelief met o.a. apsara’s (danseressen voor de koning en helden). Bij iedere poort 2 leeuwenbeelden. We klommen hogerop en zagen van dichtbij de boeddha koppen in de torens verwerkt.
Doorgelopen naar het terras van de olifanten. Hier was een 3 meter hoge en 40 meter lange muur van het terras versierd met olifanten in jachtscènes, met hun jagers op hun ruggen en gevangen beesten in hun slurven. (een volledig verslag neemt zoveel ruimte in beslag dat ik dat maar oversla, als je het echt wilt weten is het het beste om zelf even te gaan kijken, zeer de moeite waard!)
Ook bezochten we vanuit ons guesthouse een project van een Nederlander die hier jaren geleden de Cambodia-Dutch-Organisation heeft opgezet. Op de website van het guesthouse (Baca Villa) is meer info te vinden. Zij hebben in een aantal dorpjes waterputten aangelegd en inmiddels al 3 schooltjes en een medische post opgericht. Dit bezochten we natuurlijk allemaal en de medische post was bijna klaar, ze krijgen hier vergunning voor alle activiteiten, dus ook operaties etc. maar daar moeten ze nog niet aan denken. Voorlopig wordt het meer een eerste hulp post met een ziekenzaaltje. We ontmoetten een tweetal vrijwilligers die er nu werken en maakten een spreekuur mee en een engelse les op school. De fysiotherapeute die hier nu was is drie jaar geleden afgestudeerd bij een project op bali, dat we toevallig ook bezocht hadden in lovina. De rit hiernaartoe maakten we in een oude jeep. Lekker open op een rode zandweg, dus heerlijk stoffig en rood na afloop. Maar overal waar je rijdt zwaaien de kindertjes naar je. Ze rennen de huizen uit als ze de jeep aan horen komen. En hoe kleiner de kinderen, hoe bloter, maar altijd heel enthousiast en zwaaien en bye, bye roepend. Ilona voelde zich net de koningin die voorin de jeep constant mocht zwaaien naar links en rechts.
Siem Raep is verder een heel ontspannen stadje. Echt Aziatisch, veel markten, verkeerschaos, vragende tuk tuk drivers en heel veel drukte, om je heen. Maar daartegenover kun je ook heerlijk relaxt op een terrasje gaan zitten en een tapbiertje voor 50 dollarcent drinken. Dan gaat de wereld heel netjes aan je voorbij. In Cambodja heb je als nationale munt de riel. Maar in het hele land kun je ook met dollars betalen en in het westen ook met Thaise Bath. Je bent dus altijd aan het rekenen. Globaal is 1 dollar 4000 riel, dus als je 4 dollar moet betalen geef je een biljet van 5 en krijg je soms 1 dollar terug, maar meestal 4000 riel. En als het dan $4,5 dollar is of $3, 20 moet je echt even nadenken, want rielen heb je ook in biljetten van 100 riel. Dit is dus ???? ja juist na een tijdje went het wel en reken je snel uit dat 100 riel 2,5 dollarcent is dus ongeveer 1,8 eurocent. Niks geen afrondingen op 5 eurocent zoals dat achterlijke gedoe in Nederland.
De laatste avond in Siem Raep bezochten we het weeshuis (Acodo). Hier wordt elke avond door de kinderen een dansvoorstelling gegeven. Gratis toegang, maar een donatie is natuurlijk meer dan welkom en ook heel erg hard nodig. We hadden dit van Joe en Erin (Canadezen, die we vorig jaar in China hadden ontmoet) gehoord en het was echt de moeite waard, de 64 kinderen die hier verblijven zijn of wees of hebben nog een ouder en komen uit een hele grote familie waar geen geld voor eten of onderwijs is. Dit weeshuis is opgezet door een Ierse familie, maar draait volledig op donaties. Ze hebben een stuk grond gehuurd waar een open gebouw opstaat, waar de voorstelling plaatsvindt en waar de kinderen snacht op slapen. Verder zijn er 3 klaslokaaltjes en een douche/toiletruimte. Vraag niet hoe dat er allemaal uitziet, want daar ben ik maar niet geweest. Ze zijn bezig een huis te bouwen zodat de kinderen daar kunnen slapen, maar daar wordt alleen aan gewerkt als er weer geld is. Verder gaan de kinderen sochtends naar de normale school (dat is in principe gratis voor iedereen, maar als je de leerkracht niet wat extras betaald krijg je geen les. Ook weer begrijpelijk als je weet dat de leerkracht $25 per maand verdiend. Armoe dus. Smiddags krijgen ze dan engelse les als er vrijwilligers zijn en studeren ze de dansen in (dat is echt heel professioneel). Op grote borden staan al hun inkomsten en uitgaven vermeld. Eten kost per dag bijvoorbeeld $58. Voor drie maal rijst, een beetje vlees en groente en schoon water. Zo staan alle uitgaven vermeld, handig als je een donatie gaat geven! Je krijgt bij binnenkomst natuurlijk ook een rondleiding waarbij dit allemaal verteld wordt. Niks mis mee dus.
Van Siem Raep gingen we met de boot naar Battambang. In het droge seizoen een uur of 4 en in het natte seizoen wel 8 uur. Het was nu 4weken na de natte periode, dus we hadden op een uur of 6 gerekend. Maar uiteindelijk bleek het water dus al erg laag te staan. Was te zien en dan met een lange volle boot…… Uiteindelijk waren we na 10 uur dus in Battambang. Maar een schitterende tocht waarbij het echte Cambodjaanse leven zichtbaar werd. De dorpjes met drijvende huizen, winkels, zelfs een drijvende kerk. En overal kindertjes die naar je staan te zwaaien. Verder was Battambang een rustige provinciestad, Wel de tweede stad van het land. Ongelooflijk.
Met de bus naar Phnom Penh, de hoofdstad, 4 uur rijden. In PP wat rondgereden voordat we een guesthouse hadden gevonden dat ons beviel, maar uiteindelijk lukt het altijd. Het is chinees nieuwjaar, overal op straat staan de offerschalen klaar. In ons hotel in Battambang lag vanochtend een heel gebraden varken op de grond, op wat kranten, om geofferd te worden.
Vanmiddag zagen we op straat een vrouw met een gebraden varken op haar schouders lopen. Eerst wordt alles geofferd en dan mag het de volgende dag opgegeten worden. Dan hebben de goden en lang genoeg tegenaan gekeken en genomen wat ze nodig hadden, lijkt me.
Verder hadden we gedacht meer activiteiten te zullen zien, maar dat viel tegen, een enkel knalletje.
het jaar van de tijger.
Van Bali vertrokken we naar Kuala Lumpur en vlogen na een dag door naar Siem Reap in Cambodja. Toch was die ene nacht in KL wel leuk. We hadden een hotel middenin Chinatown en in de straat was de hele dag en avond markt. Dus een lekkere drukke bedoening met weer veel mogelijkheden om lekker bij de stalletjes wat te eten. En zomaar nieuwe schoenen gekocht, die oude slippers gingen toch bijna stuk en met dit warme weer wil je wel op slippers lopen. Wel wat anders dan het weer in Holland, jullie hebben nog steeds sneeuw en wij sudderen bij zo een 35 graden.
We vlogen via Kuala Lumpur naar Siem Raep, omdat AirAsia hiervandaan vliegt en dat is een goedkope maatschappij. Bij KL heb je twee vliegvelden KLIA (Kuala Lumpur International Airport) en LCCT ( Low Cost Carrier Terminal) Wij dus vanaf LCCT, groots en heel druk, er wordt tegenwoordig toch steeds meer en meer met goedkope maatschappijen gevlogen. En voor een vlucht van 2 uurtjes is het prima als geen gratis drankjes, eten, etc krijgt.
Siem Raep zegt niet iedereen wat, maar als je Angkor Wat zegt is dat anders. Wij hadden dan ook het idee dat er bij Siem Raep een tempelcomplex zou zijn waar je naar binnen kon. En dan hadden wij toch vantevoren goed gelezen en gekeken. Maar de werkelijkheid is toch altijd anders dan je denkt. Het is niet alleen Angkor Wat, maar ook Angkor Tom, Phnom Bakheng, Bayon, Ta Prohm, The Baphuon, Bantey Srei, etc, etc. Te veel te zien om op te noemen. We namen dan ook een pas voor drie dagen en lieten ons tussen alle plekjes heen en weer rijden door onze tuktukchauffeur mr. Bross.
Als detail even een klein stukje uit het dagelijks verslag:
Angkor Thom is een terrein van 9 km2. Voor de poort stapten we uit de tuk tuk om de entreeweg te bekijken die aan beide zijden was versierd met beelden van boeddha’s. De tuk tuk bracht ons daarna naar de Bayon, een complex met vele torens, zoals je een beeld hebt van Angkor Wat van foto’s. Zo’n complex bestaat altijd uit een buitenmuur en verschillende binnenmuren. Hier waren de binnenmuren volop versierd in basrelief met o.a. apsara’s (danseressen voor de koning en helden). Bij iedere poort 2 leeuwenbeelden. We klommen hogerop en zagen van dichtbij de boeddha koppen in de torens verwerkt.
Doorgelopen naar het terras van de olifanten. Hier was een 3 meter hoge en 40 meter lange muur van het terras versierd met olifanten in jachtscènes, met hun jagers op hun ruggen en gevangen beesten in hun slurven. (een volledig verslag neemt zoveel ruimte in beslag dat ik dat maar oversla, als je het echt wilt weten is het het beste om zelf even te gaan kijken, zeer de moeite waard!)
Ook bezochten we vanuit ons guesthouse een project van een Nederlander die hier jaren geleden de Cambodia-Dutch-Organisation heeft opgezet. Op de website van het guesthouse (Baca Villa) is meer info te vinden. Zij hebben in een aantal dorpjes waterputten aangelegd en inmiddels al 3 schooltjes en een medische post opgericht. Dit bezochten we natuurlijk allemaal en de medische post was bijna klaar, ze krijgen hier vergunning voor alle activiteiten, dus ook operaties etc. maar daar moeten ze nog niet aan denken. Voorlopig wordt het meer een eerste hulp post met een ziekenzaaltje. We ontmoetten een tweetal vrijwilligers die er nu werken en maakten een spreekuur mee en een engelse les op school. De fysiotherapeute die hier nu was is drie jaar geleden afgestudeerd bij een project op bali, dat we toevallig ook bezocht hadden in lovina. De rit hiernaartoe maakten we in een oude jeep. Lekker open op een rode zandweg, dus heerlijk stoffig en rood na afloop. Maar overal waar je rijdt zwaaien de kindertjes naar je. Ze rennen de huizen uit als ze de jeep aan horen komen. En hoe kleiner de kinderen, hoe bloter, maar altijd heel enthousiast en zwaaien en bye, bye roepend. Ilona voelde zich net de koningin die voorin de jeep constant mocht zwaaien naar links en rechts.
Siem Raep is verder een heel ontspannen stadje. Echt Aziatisch, veel markten, verkeerschaos, vragende tuk tuk drivers en heel veel drukte, om je heen. Maar daartegenover kun je ook heerlijk relaxt op een terrasje gaan zitten en een tapbiertje voor 50 dollarcent drinken. Dan gaat de wereld heel netjes aan je voorbij. In Cambodja heb je als nationale munt de riel. Maar in het hele land kun je ook met dollars betalen en in het westen ook met Thaise Bath. Je bent dus altijd aan het rekenen. Globaal is 1 dollar 4000 riel, dus als je 4 dollar moet betalen geef je een biljet van 5 en krijg je soms 1 dollar terug, maar meestal 4000 riel. En als het dan $4,5 dollar is of $3, 20 moet je echt even nadenken, want rielen heb je ook in biljetten van 100 riel. Dit is dus ???? ja juist na een tijdje went het wel en reken je snel uit dat 100 riel 2,5 dollarcent is dus ongeveer 1,8 eurocent. Niks geen afrondingen op 5 eurocent zoals dat achterlijke gedoe in Nederland.
De laatste avond in Siem Raep bezochten we het weeshuis (Acodo). Hier wordt elke avond door de kinderen een dansvoorstelling gegeven. Gratis toegang, maar een donatie is natuurlijk meer dan welkom en ook heel erg hard nodig. We hadden dit van Joe en Erin (Canadezen, die we vorig jaar in China hadden ontmoet) gehoord en het was echt de moeite waard, de 64 kinderen die hier verblijven zijn of wees of hebben nog een ouder en komen uit een hele grote familie waar geen geld voor eten of onderwijs is. Dit weeshuis is opgezet door een Ierse familie, maar draait volledig op donaties. Ze hebben een stuk grond gehuurd waar een open gebouw opstaat, waar de voorstelling plaatsvindt en waar de kinderen snacht op slapen. Verder zijn er 3 klaslokaaltjes en een douche/toiletruimte. Vraag niet hoe dat er allemaal uitziet, want daar ben ik maar niet geweest. Ze zijn bezig een huis te bouwen zodat de kinderen daar kunnen slapen, maar daar wordt alleen aan gewerkt als er weer geld is. Verder gaan de kinderen sochtends naar de normale school (dat is in principe gratis voor iedereen, maar als je de leerkracht niet wat extras betaald krijg je geen les. Ook weer begrijpelijk als je weet dat de leerkracht $25 per maand verdiend. Armoe dus. Smiddags krijgen ze dan engelse les als er vrijwilligers zijn en studeren ze de dansen in (dat is echt heel professioneel). Op grote borden staan al hun inkomsten en uitgaven vermeld. Eten kost per dag bijvoorbeeld $58. Voor drie maal rijst, een beetje vlees en groente en schoon water. Zo staan alle uitgaven vermeld, handig als je een donatie gaat geven! Je krijgt bij binnenkomst natuurlijk ook een rondleiding waarbij dit allemaal verteld wordt. Niks mis mee dus.
Van Siem Raep gingen we met de boot naar Battambang. In het droge seizoen een uur of 4 en in het natte seizoen wel 8 uur. Het was nu 4weken na de natte periode, dus we hadden op een uur of 6 gerekend. Maar uiteindelijk bleek het water dus al erg laag te staan. Was te zien en dan met een lange volle boot…… Uiteindelijk waren we na 10 uur dus in Battambang. Maar een schitterende tocht waarbij het echte Cambodjaanse leven zichtbaar werd. De dorpjes met drijvende huizen, winkels, zelfs een drijvende kerk. En overal kindertjes die naar je staan te zwaaien. Verder was Battambang een rustige provinciestad, Wel de tweede stad van het land. Ongelooflijk.
Met de bus naar Phnom Penh, de hoofdstad, 4 uur rijden. In PP wat rondgereden voordat we een guesthouse hadden gevonden dat ons beviel, maar uiteindelijk lukt het altijd. Het is chinees nieuwjaar, overal op straat staan de offerschalen klaar. In ons hotel in Battambang lag vanochtend een heel gebraden varken op de grond, op wat kranten, om geofferd te worden.
Vanmiddag zagen we op straat een vrouw met een gebraden varken op haar schouders lopen. Eerst wordt alles geofferd en dan mag het de volgende dag opgegeten worden. Dan hebben de goden en lang genoeg tegenaan gekeken en genomen wat ze nodig hadden, lijkt me.
Verder hadden we gedacht meer activiteiten te zullen zien, maar dat viel tegen, een enkel knalletje.
-
15 Februari 2010 - 09:47
Huub:
Ilona en Hans, lijkt me een bijzonder land Cambodja. Komt zeer rustig over ondanks de marktbeschrijving. Staan aan het begin van verandering. Hoe maak je je verstaanbaar daar ?
Veel plezier verder. -
15 Februari 2010 - 10:32
Edith En Jaap:
heerlijk om te lezen, vanuit onze (luie) stoel.
relatief onbekend land, en zo krijgen we toch een kijkje erin. -
15 Februari 2010 - 10:34
Marja:
In 2005 was ik ook in Cambodje. Was zeer onder de indruk van de tempels, maar ook wel treurig van de armoede en de vele bedelaars.
Er moet nog heel veel gebeuren in Cambodje voor de bevolking.
Goede reis! -
16 Februari 2010 - 09:28
Willem,renate,sasha:
"weern's wat anders" titel voor het eerste boek? zou ik zo zeggen. Jullie zijn op zoek naar het ultieme beperkte zo te lezen. Weern's zeer uitgebreid beschreven story en dan nóg 103 dagen.Alleen een varken op je nek??! Ik heb toch liever dat andere zachte vlees op m'n schouders, ook prettig tijdens carnaval. Hier ligt sneeuw en we volgen de Olympische Spelen. De Kleurfabriek krijgt steeds meer steun en het Cultuurhuis prestige-object dondert bijna inelkaar. Op 3 maart verkiezingen,dus hopelijk nieuwe bestuurders. Ik ben in Alphen ook beschikbaar. Lijst 12 van Nieuw Elan nr. 22. Niet onverkies- baar, want in de peilingen staan we 1 en bovendien krijg ik veel voorkeurstemmen.(?) Fijne voortzetting, namens Renate, Sasha en Willem Hassoldt -
16 Februari 2010 - 19:14
Richard :
ja buurtjes je ziet het goed ik zit achter de pc zo te zien hebben jullie het best naar het zin,mooie foto's trouwens. hier alles goed mitch groeit als koolen quint vindt het super.ze zijn vorige week onder de vloer geweest bij jullie en bij mij. bij vincent konden ze er niet onder te weinig ruimte.het zag er niet best uit zei die man liggen stukken beton ijzer bloot.ze maken nu en raport op met foto's en vrijblijfende offerte voor de rest weet ik nog niet veel erover.nog veel plezier daar en groetjes van ons -
17 Februari 2010 - 14:04
Bert En Rie :
Hallo Ilona en Hans
Opnieuw genoten van jullie prachtig reisverslag. En zoals wij lazen bij jullie 35graden en hier nog steeds wat sneeuw.Geniet lekker verder en we horen graag van jullie.
Bert en Rie. -
18 Februari 2010 - 12:36
Jacqueline:
De foto van de boomwortels (of zijn het toch takken?)vind ik prachtig!Ook lekker varkentje gegeten?
Liefs weer van mij. -
25 Februari 2010 - 22:02
Lida:
Ongelooflijk, wat een hoeveelheid indrukken moet er op jullie afkomen. hebben jullie nog gelegenheid om kunst te maken?
Goede en inspirerende reis gewenst verder. -
28 April 2010 - 08:11
Lenny:
Wat is het toch heerlijk om jullie verslag te lezen, want details ontbreken er niet aan! En daarom is het oh zo makkelijk op een levendige voorstelling te krijgen wat jullie dus meemaken. Ben best wel een beetje "envious" maar geniet wel mee hoor .... tot het volgende verslag
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
