Het moet er toch eindelijk van komen.
Door: hans en ilona van weeren
09 April 2010 | China, Beijing
Eindelijk tussen de bedrijven door even tijd vrij maken om jullie allemaal weer op de hoogte te brengen over ons wel en wee. Vorige keer eindigde ik met ons visa drama in Vietnam. Uiteindelijk is dat allemaal goed afgelopen, nadat we bijna een week bezig zijn geweest. We moesten ons huis uit en snacht in een hotel overnachten om echt ingeschreven te staan en zodoende een legaal verblijf te hebben. Maar eind goed al goed.
De expositie liep goed, er werd werk verkocht en dat is altijd belangrijk. We hebben na de opening ook nog nieuw werk gemaakt en dat is nu in stock bij de galerie en wordt in de komende tijd tentoongesteld. Zo sloten we een prima tijd in Hoi An in Vietnam af.
Via Hanoi, twee dagen, zijn we naar Beijing gevlogen. Hier vonden we onze studio in goede staat. Zelfs de printer die ik daar vorig jaar achter had gelaten deed het nog! De eerste dagen natuurlijk materiaal kopen en bedenken welke activiteiten we gaan ontplooien. Het restaurant waar we vorig jaar dagelijks kwamen was er nog steeds en ook dit jaar lunchen we daar bijna elke dag. De mensen kennen ons nog van vorig jaar. Bij de bierman hoef je alleen maar op een krat bier te wijzen en hij komt hem thuisbrengen. Dat is ook wel nodig ook, want zij spreken geen engels en wij maar een paar woorden chinees. Maar met handentaal en lachen kom je nog steeds een heel end in deze wereld.
Maar ook voor China hebben we een visa voor 1 maand en dat moeten we dus ook verlengen. 2x zelfs, als het alleen maar per maand kan. Je hoort daar de vreemdste verhalen over. Het is allemaal willekeur. De een krijgt een visum voor 3 maanden, de ander maar voor 1 maand. Bij hetzelfde bureau, bij de zelfde ambtenaar. Het is maar net hoe de pet die dag staat. Je kunt het zelf doen of via een bureautje of via de illegale weg.
Wij gaan het eerst maar zelf proberen. Je moet dan aantonen dat over genoeg geld beschikt om nog een maand te kunnen overleven. Daarvoor moet je een Chinese bankrekening hebben met 3000 USD erop. Gisteren hebben we dan ook een bankrekening geopend en geld vanuit Nederland overgeschreven. Nu wachten tot het op de rekening staat en het laten bijschrijven in ons bankboekje! Dat is een mooi bezit een chinees bankboekje!
Ondertussen zijn we natuurlijk aan het werk en werd ik uitgenodigd om begin volgend jaar in Alphen te komen exposeren. Ook viel er een uitnodiging in de mail om eind dit jaar bij de rechtbank in Maastricht te exposeren. Daar gaan natuurlijk weer heel wat mailtjes overheen, dus al met al ben je daar lekker mee bezig. Dan vind je op straat ineens een paspop en konden we er een tweede bijkopen voor 10 euro, daar gaan we dus een project voor bedenken.
Maar het hield nog niet op. Ik werd uitgenodigd om in mei in een galerie in Beijing te komen exposeren en daar moeten we natuurlijk genoeg werk voor hebben. Dus aan de slag.
Daarna werd ik door de nederlandse ambassade benaderd of ik interesse had in deelname aan een chinees/oezbekistaans project. Wel, waarom niet? En dus werd ik door de ambassade voorgedragen als Nederlandse inzending, met cv, werk, etc. En nu ben ik de officiële Nederlandse vertegenwoordiger bij een expositie van diverse kunstenaars. De expositie vindt begin mei in Tasjkent, hoofdstad van Oezbekistan (voor wie dat nog niet wist!) plaats ter gelegenheid van de summit (topoverleg) tussen de Chinese en Oezbekistaanse presidenten met hun delegaties! Wel moest het werk gerelateerd zijn aan een aantal voorwaarden, of uiting geven aan de karakteristieken van ons land. Wel, ik ben niet voor niets de Hollandse tulpenschilder, dus daar ben ik nu mee bezig. Het programma houdt in dat we eind april naar Sjanghai vliegen en daar allerlei kunstzinnige rondleidingen krijgen, met uitstapjes naar yangshou en nog wat plaatsen, waar dan ook nog tijd ingeruimd is om te kunnen schetsen. Alles inclusief betaald door de Chinese overheid!
Voor ons werk hier hebben we een overkoepelend thema: disappearing happenings. Daarbinnen werken we aan een aantal projecten. Schilderijen, foto’s, rubbings, video’s, tekeningen en wie weet wat nog meer.
Het weer hier in Beijing is een beetje onstabiel, de ene dag is het 21 graden en de volgende dag kan het zo maar weer 15 zijn. Maar net waar de wind vandaan komt. Daarnaast zijn veel van onze belevenissen hier alweer zo normaal geworden, dat je af en toe na moet denken dat het in europa anders is. We zijn zo gewend om Aziaten om ons heen te hebben. Om de armoe te zien, waar mensen heel gelukkig in leven! Om de omstandigheden niet eens meer op te merken. Het is toch normaal dat je voor en taxiritje van drie kwartier maar 5 euro betaalt, of niet soms? Dat een biertje maar 20 cent kost en dat je met z’n tweeën voor 2,5 euro uit eten gaat. En dat de mensen vriendelijk zijn, ni hou roepen en hun kinderen leren byebye te zeggen, of niet soms?
Ik zal nog wat leuke foto’s uitzoeken om bij het verslag te plaatsen en lees met genoegen weer jullie reacties. De groeten uit Beijing!
De expositie liep goed, er werd werk verkocht en dat is altijd belangrijk. We hebben na de opening ook nog nieuw werk gemaakt en dat is nu in stock bij de galerie en wordt in de komende tijd tentoongesteld. Zo sloten we een prima tijd in Hoi An in Vietnam af.
Via Hanoi, twee dagen, zijn we naar Beijing gevlogen. Hier vonden we onze studio in goede staat. Zelfs de printer die ik daar vorig jaar achter had gelaten deed het nog! De eerste dagen natuurlijk materiaal kopen en bedenken welke activiteiten we gaan ontplooien. Het restaurant waar we vorig jaar dagelijks kwamen was er nog steeds en ook dit jaar lunchen we daar bijna elke dag. De mensen kennen ons nog van vorig jaar. Bij de bierman hoef je alleen maar op een krat bier te wijzen en hij komt hem thuisbrengen. Dat is ook wel nodig ook, want zij spreken geen engels en wij maar een paar woorden chinees. Maar met handentaal en lachen kom je nog steeds een heel end in deze wereld.
Maar ook voor China hebben we een visa voor 1 maand en dat moeten we dus ook verlengen. 2x zelfs, als het alleen maar per maand kan. Je hoort daar de vreemdste verhalen over. Het is allemaal willekeur. De een krijgt een visum voor 3 maanden, de ander maar voor 1 maand. Bij hetzelfde bureau, bij de zelfde ambtenaar. Het is maar net hoe de pet die dag staat. Je kunt het zelf doen of via een bureautje of via de illegale weg.
Wij gaan het eerst maar zelf proberen. Je moet dan aantonen dat over genoeg geld beschikt om nog een maand te kunnen overleven. Daarvoor moet je een Chinese bankrekening hebben met 3000 USD erop. Gisteren hebben we dan ook een bankrekening geopend en geld vanuit Nederland overgeschreven. Nu wachten tot het op de rekening staat en het laten bijschrijven in ons bankboekje! Dat is een mooi bezit een chinees bankboekje!
Ondertussen zijn we natuurlijk aan het werk en werd ik uitgenodigd om begin volgend jaar in Alphen te komen exposeren. Ook viel er een uitnodiging in de mail om eind dit jaar bij de rechtbank in Maastricht te exposeren. Daar gaan natuurlijk weer heel wat mailtjes overheen, dus al met al ben je daar lekker mee bezig. Dan vind je op straat ineens een paspop en konden we er een tweede bijkopen voor 10 euro, daar gaan we dus een project voor bedenken.
Maar het hield nog niet op. Ik werd uitgenodigd om in mei in een galerie in Beijing te komen exposeren en daar moeten we natuurlijk genoeg werk voor hebben. Dus aan de slag.
Daarna werd ik door de nederlandse ambassade benaderd of ik interesse had in deelname aan een chinees/oezbekistaans project. Wel, waarom niet? En dus werd ik door de ambassade voorgedragen als Nederlandse inzending, met cv, werk, etc. En nu ben ik de officiële Nederlandse vertegenwoordiger bij een expositie van diverse kunstenaars. De expositie vindt begin mei in Tasjkent, hoofdstad van Oezbekistan (voor wie dat nog niet wist!) plaats ter gelegenheid van de summit (topoverleg) tussen de Chinese en Oezbekistaanse presidenten met hun delegaties! Wel moest het werk gerelateerd zijn aan een aantal voorwaarden, of uiting geven aan de karakteristieken van ons land. Wel, ik ben niet voor niets de Hollandse tulpenschilder, dus daar ben ik nu mee bezig. Het programma houdt in dat we eind april naar Sjanghai vliegen en daar allerlei kunstzinnige rondleidingen krijgen, met uitstapjes naar yangshou en nog wat plaatsen, waar dan ook nog tijd ingeruimd is om te kunnen schetsen. Alles inclusief betaald door de Chinese overheid!
Voor ons werk hier hebben we een overkoepelend thema: disappearing happenings. Daarbinnen werken we aan een aantal projecten. Schilderijen, foto’s, rubbings, video’s, tekeningen en wie weet wat nog meer.
Het weer hier in Beijing is een beetje onstabiel, de ene dag is het 21 graden en de volgende dag kan het zo maar weer 15 zijn. Maar net waar de wind vandaan komt. Daarnaast zijn veel van onze belevenissen hier alweer zo normaal geworden, dat je af en toe na moet denken dat het in europa anders is. We zijn zo gewend om Aziaten om ons heen te hebben. Om de armoe te zien, waar mensen heel gelukkig in leven! Om de omstandigheden niet eens meer op te merken. Het is toch normaal dat je voor en taxiritje van drie kwartier maar 5 euro betaalt, of niet soms? Dat een biertje maar 20 cent kost en dat je met z’n tweeën voor 2,5 euro uit eten gaat. En dat de mensen vriendelijk zijn, ni hou roepen en hun kinderen leren byebye te zeggen, of niet soms?
Ik zal nog wat leuke foto’s uitzoeken om bij het verslag te plaatsen en lees met genoegen weer jullie reacties. De groeten uit Beijing!
-
09 April 2010 - 13:20
Jeannette Boom:
Hoi Hans en Ilona,
Het is inderdaad een hele trip geweest. Heb jullie niet altijd gevolgd maar nu dus wel weer even. Hard aan het werk en mogelijk zien wij jullie weer een keer in het Hollandse land op een van jullie exposities.
Wij verheugen ons erop jullie weer eens te ontmoeten.
Liefs,
Ruud en Jeannette -
11 April 2010 - 15:23
Huub:
Ja, Azie is geweldig. Kunnen we veel van leren. En prachtig dat project in Oezbekistan !
Veel plezier verder,
Huub -
12 April 2010 - 07:19
Willem Hassoldt:
tis weer fraai. Echt moet-in-praten is niet nodig volgens de berichten. heerlijk hoor. Zo is de euro goed besteed. Veel plezier en succes met de expo's. Liefs en groet willem hassoldt -
12 April 2010 - 11:50
Jacqueline:
Zo'n blauw grafje en lekker hapje vind ik wel leuk.Ook die slapende mannetjes in de kar en op de markt.Maar hebben jullie zelf nog wel tijd om te slapen als ik dat zo allemaal lees? Liefs weer van mij. -
19 April 2010 - 13:24
Renée:
Ha Ilona en Hans,
Mooie foto's en een heel verhaal! Ja, als je in Azië bent raak je snel vertrouwd aan het dagelijks leven daar en de prijzen. Lekker genieten nog! Succes met de expositie.
Liefs Wim en Renée -
06 Mei 2010 - 10:39
Yvonne:
Er was hier vanalles tussen gekomen, en heb nu eindelijk de tijd genomen om de laatste 3 reisverslagen te lezen. Heerlijk !
Wat een indrukken.
Zoveel verschillende in een relatief korte tijd.
En wanneer hadden jullie weer naar Europa willen keren ?
Als ik het zo lees willen ze jullie daar nog wat langer houden als ambassadrices van NL
geniet ervan, Yvonne -
09 Mei 2010 - 06:33
Lenny:
Ja hier ben ik weer . . . . Na al de bureaucratie zijn jullie weer heerlijk aan t genieten, toch? Interessante, leuke en mooie foto's gemaakt waardoor ik nog levendiger voorstelling kan maken van wat jullie zo al zien en meemaken. Proficiat met al het goede werk waarmee je wordt "overspoeld" . .. "keeps you out of mischief" ha, ha ,ha
En nog gefeliciteerd met jullie zoveelste trouwdag!!! Tot jullie volgende reisverslag, Lenny -
10 Mei 2010 - 13:37
Bert En Rie Tas:
Beste Ilona en Hans,
Beter een late reactie dan geen! We hebben ook deze keer weer genoten van jullie reisverslag.
We staan versteld van de vele connecties die jullie hebben kunnen leggen om te exposeren. Nog een paar weken en jullie prachtige reis is ten einde.
Dat zal weer wennen zijn. En dan zeker weer de kriebels voor de volgende reis? Of is het voorlopig weer even rust.
We zien jullie graag weer in Nieuwkoop.
H.gr. Bert en Rie Tas. -
17 Mei 2010 - 06:50
Edith:
Hoi luitjes,
Alle verslagen steeds gelezen hebbend, kijken we nu uit naar jullie terugkeer. We zijn heel benieuwd naar de artistieke weerslag van jullie reis. Succes in Tashkent. Tot ziens in het nu niet zo zonnige zuiden...
Edith en Jaap -
23 Mei 2010 - 14:07
Wim Beelen:
Hallo Ilona en Hans, Wat een gedoe met die visa. Verder klinkt het nog wel druk met al die bezigheden. Succes daar nog even mee. Die foto van die slapende man op die kar spreekt mij wel aan. We zien uit naar de optmoeting met jullie 17 juni in Zuid Frankrijk. We hebben er zin in.
Liefs en in ieder geval tot de 17e vast nog wel even voorafgaand daarnaa.
Renée en Wim
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
