Wilde apen op ons pad en hoe chinezen eten
Door: hans en ilona van weeren
18 Mei 2006 | China, Chengdu
Vanuit Chengdu gaan we met de bus naar Emei-shan. een heilige boedhistische berg. een van de vier heilige bergen. we hadden gedacht in een soort heilige sfeer terecht te komen met monnikken, tempels enzo. maar het werd heel anders. in 1980 heeft kameraad Deng besloten dat dit een toeristische attraktie moest worden. en zo geschiedde. de boeren die op de berg boerden werden naar beneden gestuurd en mochten daar restaurantjes, winkeltjes en souveniersshops beginnen met familiegeld, geleend geld en overheidssubsidie. wij zijn hier in een rustige periode en het ziet er een beetje verlaten en triest uit al die nieuwe glorie. maar de tochten over de berg zijn nog steeds geweldig. de top is op 3077 meter en zover zijn we dus omhoog gegaan. allemaal treden op en af! maar ook een stukje met de kabelbaan. een andere wandeling leidde ons door een wild stuk waar nog apen wonen. langs het pad waar je loopt verschijnen dus ineens deze wonderbaarlijke wezens. natuurlijk willen ze eten en het zijn er soms zo een stuk of veertig tegelijk. daar loop je dan dus rustig doorheen. mooie fotos natuurlijk. op een avond zijn we naar een sichuan opera show geweest. dat is echt bizonder. van alles werd er gedaan. wajang schimmenspel, stokpoppen, kung-fu fighting, komedie, dans, akrobatiek etc. echt indrukwekkend als je netjes op de eerste rij mag zitten in luie stoelen.
van emei-shan vertrokken we per bus naar leshan. hier is de grootste boedha ter wereld. ruim 91 meter hoog, uitgehouwen uit een rots. je klimt eerst naar boven tot je boven zijn hoofd staat en gaat dan langzaam naar beneden, tree voor tree, met duizend andere chinezen. lachen en dringen dus in een temperatuur van 32 graden.
nu zitten we weer in chengdu omdat je vanuithier naar guilin kunt vliegen en dat gaan we morgen doen. daar gaan we een week of langer rondtrekken met een gids die we vanuit nederland via internet hadden gevonden. of we in die tijd vanuit zeer kleine dorpjes nog weer kunnen mailen is dus nog maar de vraag.
Nu nog even wat over het eten. dat is hier heerlijk. in heel china kun je uitstekend eten. in het begin van de reis hadden we vrij veel noedels (mie) omdat daar graan verbouwd werd, maar nu zijn we in de streek van de rijst en de rijstvelden. altijd met stokjes en bijna altijd een chinese menukaart. dus hanteren we de truc van dolf. (Dolf de Vries schreef een boek over zijn ervaringen in china en legde uit hoe hij aan zijn eten kwam). we kijken dus eerst wat er bij andere mensen op hun bord ligt en vragen of dat lekker is. dat verstaan ze natuurlijk niet, dus wij vragend kijkend en met de hand langs de wang schuddend, vragend of het jam jam is. Dit lokt in ieder geval altijd veel interesse uit. iedereen gaat zich er dan mee bemoeien en wij wijzen dan aan wat we willen eten en alles komt perfect in orde. natuurlijk worden we dan helemaal in de gaten gehouden op het moment dat we met de stokjes beginnen. maar als iedereen lacht gaat het uitstekend. we worden dan altijd bij afscheid door iedereen weer gedag gezegd bij het verlaten van het restaurant. handentaal werkt ook in china uitstekend. maar die chinezen die kunnen er wat van met hun stokjes. zij zullen nooit iets met hun handen oppakken. je ziet rustig een chinees jam op een toast smeren met stokjes en de sandwich dan ook netjes tussen twee stokjes laten balanceren tijdens het opeten.
Dit is het weer even tot mails maar weer en bedankt voor alle reacties. die zijn ook voor ons zeer leuk om te lezen.
van emei-shan vertrokken we per bus naar leshan. hier is de grootste boedha ter wereld. ruim 91 meter hoog, uitgehouwen uit een rots. je klimt eerst naar boven tot je boven zijn hoofd staat en gaat dan langzaam naar beneden, tree voor tree, met duizend andere chinezen. lachen en dringen dus in een temperatuur van 32 graden.
nu zitten we weer in chengdu omdat je vanuithier naar guilin kunt vliegen en dat gaan we morgen doen. daar gaan we een week of langer rondtrekken met een gids die we vanuit nederland via internet hadden gevonden. of we in die tijd vanuit zeer kleine dorpjes nog weer kunnen mailen is dus nog maar de vraag.
Nu nog even wat over het eten. dat is hier heerlijk. in heel china kun je uitstekend eten. in het begin van de reis hadden we vrij veel noedels (mie) omdat daar graan verbouwd werd, maar nu zijn we in de streek van de rijst en de rijstvelden. altijd met stokjes en bijna altijd een chinese menukaart. dus hanteren we de truc van dolf. (Dolf de Vries schreef een boek over zijn ervaringen in china en legde uit hoe hij aan zijn eten kwam). we kijken dus eerst wat er bij andere mensen op hun bord ligt en vragen of dat lekker is. dat verstaan ze natuurlijk niet, dus wij vragend kijkend en met de hand langs de wang schuddend, vragend of het jam jam is. Dit lokt in ieder geval altijd veel interesse uit. iedereen gaat zich er dan mee bemoeien en wij wijzen dan aan wat we willen eten en alles komt perfect in orde. natuurlijk worden we dan helemaal in de gaten gehouden op het moment dat we met de stokjes beginnen. maar als iedereen lacht gaat het uitstekend. we worden dan altijd bij afscheid door iedereen weer gedag gezegd bij het verlaten van het restaurant. handentaal werkt ook in china uitstekend. maar die chinezen die kunnen er wat van met hun stokjes. zij zullen nooit iets met hun handen oppakken. je ziet rustig een chinees jam op een toast smeren met stokjes en de sandwich dan ook netjes tussen twee stokjes laten balanceren tijdens het opeten.
Dit is het weer even tot mails maar weer en bedankt voor alle reacties. die zijn ook voor ons zeer leuk om te lezen.
-
18 Mei 2006 - 08:12
Ien:
prachtig verhaal van een prachtige reis - leuk om alles te lezen - en het stokjesverhaal is erg amusant!Groetjes uit ons kleine landje! -
18 Mei 2006 - 09:45
Bert Post:
Hai,
Toen wij in China rondreisden hadden we ook dat probleem, niet de chinese taal kennen in restaurants. Wij losten dat op door kleine tekeningen te maken van bv een kip en dat werkte. Moet voor jullie geen probleem zijn.
groeten en veel plezier -
18 Mei 2006 - 09:47
Gijs:
Volgens mij zou ik honger lijden: de laatste poging met stokjes bij de japanner (12e verdieping Havengebouw Amsterdam, ook mooi uitzicht, maar dan over het vertrouwde en wonderschone Amsterdam, jullie weten niet wat je mist daar in dat verre oosten)liepen niet precies zoals ik wilde!
Nog steeds geweldige reis, zo te horen. Geniet er van en erg leuk dat wij daar op deze manier van kunnen meegenieten!
Hartelijke groet,
Gijs -
19 Mei 2006 - 10:28
Renée:
Leuk hoor om zo mee te kunnen genieten met jullie reis! We zien graag jullie foto's bij terugkomst.
Groetjes! -
20 Mei 2006 - 08:24
Henk Borst:
Ik heb vanochtend jullie indrukwekkende reisverhalen gelezen. Prachtig!
Ik ben twee keer in jullie tuin bezig geweest.
Hoe is jullie ervaring over de natuur in China?
Groeten en nog veel plezier. -
21 Mei 2006 - 23:35
Carol & Albert:
Question for you:
Are you going to include the Three Gorges Dam in your itinerary? -
24 Mei 2006 - 10:51
Henk En Jacqueline:
Lieve Hans en Ilona,
Wat een leuk berichtje weer, leuk hè die apen!
In Nepal werden wij een keer tijdens een wandeltochtje overvallen door wel honderd agressieve apen. Ik bleef maar staan fotograferen, wat Henk niet zo leuk vond.
Al dat lekkere eten lijkt mij wel wat, jam jam. Alleen zou ik stiekem een vorkje in mijn rugzak doen.
Hier alles goed.
Groetjes van ons!
P.S.
Volgende keer mogen jullie mijn dunne plaatjes woordenboekje lenen. Heel handig, niet aan gedacht.
Beetje dom van mij :)
-
26 Mei 2006 - 13:15
Marijke En Teun:
Nou, daar zijn we weer na een "korte vakantie"!!!!!
Jullie geschriften doorgenomen. Formidabel. Het eerste wat in mij (Teun) opkomt is dat jullie nooit meer ziek kunnen worden. Immuum voor alles derhalve. Dat lachen moesten wij ook om meer dingen doen. Als ik mij niet vergis ligt het jullie wel een beetje!!!!Nou Hans en Ilona, doe voorzichtig en tot het volgende .........
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
