de grens over is nog niet zo eenvoudig

in de trein van alma ata naar china word het steeds gekker. om drie uur smiddags rijden we het grensstation van kazakhstan binnen en komen ze de paspoorten ophalen. de trein krijgt nieuwe ondertsellen want het europese breedspoor wordt vervangen door chinees smalspoor. ondertussen konden we de trein uit en eten in een cafeetje, boeuf stroganoff.
na anderhalf uur moesten we terug zijn in de trein en om zeven uur krijgen we ons paspoort terug. er komen drugshonden door de trein en alle papieren en bagage wordt drie keer gecontroleerd. om half negen rijden we dan eindelijk weg via niemandsland naar china. als de trein stilstaat op een perron zijn alle toiletten gesloten en dan mag je het fijn ophouden. om negen uur krijgen we een nieuw formulier om in te vullen in het chinees of kazahkstaans, jullie begrijpen, onze beste talen. komt ook allemaal goed met behulp van een engels sprekende dame. toen we het chinese station binnenreden werden we ontvangen als waren we de voorzitter mao himself. marsmuziek en op het peroon om de tien meter eeen stram in de houding staande en saluerende militair/agent. het leek efficient georganiseerd. ze kwamen meteen nieuwe formulieren brengen maar nu ook in het engels die we weer in moesten vullen. en de paspoorten werden natuurlijk weer ingenomen. toen begon het lange wachten weer tot half drie snachts. eindelijk weer plassen na die tijd, want hier mochten we er ook weer niet uit. nog even slapen en sochtend kwamen we om 10 uur ipv de geplande 7 uur aan in urumqi china.
onze gids stond te wachten en bracht ons naar ons ramada hotel in de hoofdstraat. even douchen en de stad verkennen. geluncht met gestoomde dumplings voor voor 7 yuan, dat is dus 70 cent met zijn tweeen inclusief witte thee(gewoon warm water, armeluis thee dus).
onze eerste pagodes, buddhas en wat beelden van het terracotta leger in een soort amusements park bezocht.
lekker over straat gewandeld en savonds op een nightmarket heerlijk gegeten en fotos uitgewisseld met onze buurman via bluetooth(dit voor de techneuten). hij sprak alleen maar chinees en wij niet, maar allles gaat goed met hANDEN EN VOeTEN EN ZE ZIJN VREZELIJK AARDIG EN HULPVAARDIG DIE CHINEZEN.
ZOLAS GISTERAVOND, IN TURPAN, WAAR WE (even de capslock ingedrukt, sorry) nu nog zitten bezochten we een dans en muziekavond in chinese kostuums, het zijn hier de uygur mensen. na afloop staan er dan jonge chineesjes te wachten op de buitenlanders om hun engels te oefenen. zo ook bij ons en al wandelend gingen we naar de nachtmarkt om nog wat te eten en te drinken. Ilona heeft hier haar eerste biertje van haar leven gedronken en vond het nog lekker ook. een zeer licht plaatselijk brouwsel.
en voor Tessa, we zien konstant blote billen broekjes hier. Het stikt hier van de babys want deze etnische groepen mogen meer dan een kind hebben.
gisteren hebben we lekker zitten tekenen in de emin moskee met minaret uit 1777.
de versieringen zijn in afghaanse stijl.
vanavond gaan we weer de trein in naar dunhuang en komen daar morgenochtend om tien uur weer aan. het weer is hier uitstekend, heet, meer dan 26 graden, daarmoeten we weer even aan wennen.
dit gebied is het gebied voor de druiven teelt en het drogen tot rozijnen. en meloenen zijn ook heerlijk.
oke tot het volgende verslag en het is voor ons heel leuk om jullie reacties te lezen.
groeten