javaanse jongens en meisjes
Door: hans en ilona van weeren
14 Maart 2011 | Indonesië, Batavia
Na surabaya gingen we heel java door. Van oost naar west. Achtereenvolgens naar solo, yokyakarta, semarang, pekalongan en jakarta. Er is een groot verschil tussen al die regios, want vergis je niet, java is een groot eiland met 134 miljoen inwoners. We zijn in elke plaats een aantal dagen gebleven om de plaatselijke sfeer te proeven en uitstapjes te maken of gewoon kijken wat die javanen zo allemaal uitspoken. Na de drukte van surabaya namen we dus eerst de rust in solo. Vroeger heette dit surakarta naar de kraton (soort paleis) die er vlak bij stond. De eerste dag konden we meteen genieten van een karnaval. Een optocht van alle plaatselijke clubjes, al dan niet verkleed met muziek etc. Het 166 jarig bestaan van solo werd gevierd. Speciaal was ook de inhuldiging van een nieuwe trein en buslijn door de stad. Natuurlijk was er voor de vips een speciale tribune gebouwd om alles goed te overzien en toen het begon te hosen van de regen waren we blij dat wij daar natuurlijk ook op zaten (droog). Want je wordt op heel java met alle egards behandeld en als buitenlander wordt er goed voor je gezorgd. Vaak lees je in allerlei boeken en verhalen dat de mensen op bali zo aardig zijn en op java totaal niet. Ik weet niet wie dat verhaal de wereld in heeft geholpen maar wat mij betreft is dat totaal niet zo. Overal was het vriendelijk en hulpvaardig en we hebben totaal geen moment van onveiligheid gehad/gevoeld. We maakten hier een trip naar twee tempels en een waterval. Onderweg tussen bergen, oude vulkanen, theeplantages, werkelijk schitterend. Ook kwamen we in sarengan, waar we op de foto moesten voor het hotel sarangan, omdat de opa van renee hier vroeger kwam. Deze foto is dus speciaal voor renee gemaakt. Ook hebben we een special voor bert. Ja, bert, jij bent niet de enige directeur van comforta. Ook daar bestaan er meer van zagen we ergens in het voorbijgaan in yokyakarta. Vandaar deze foto speciaal voor jou!
In yokyakarta is het echt toeristisch. Logisch ook, want vanuit hier wordt de grootste trekpleister van indonesie bezocht. De borrobodur. De grote tempel die met steun van de unesco weer helemaal mooi opgebouwd werd, steen voor steen. In november vorig jaar toen de vulkaan merapi uitbarstte (die staat vlakbij) werd de borrobodur bedolven onder 10 tot 20 cm stof/as. Alles moet dan weer helemaal schoongekrabt worden!. Daar zijn ze dus nog steed mee bezig. Waarlijk, een prachtige tempel. Maar ook de omgeving die dus zwaar getroffen werd door de vulkaanuitbarsting was indrukwekkend. Het is natuurlijk ramptoerisme, maa we gingen er toch even kijken. Verder tref je in heel indonesie natuurlijk ontzettend veel batikwerk aan. Er zijn diverse stijlen genoemd naar de plaatsen waar die uitgevoerd worden. In yokya hebben wij zelf ook de gelegenheid te baat genomen om ons aan de batik te wagen. Een heel leuk proces met was, parrafine en verfstoffen. Je moet goed weten wat je in welke volgorde moet doen, maar met behulp van goede begeleiding kom je een heel eind. Heel leuk om te doen. Ook heeft ilona nog een kookcursus gedaan zodat we nu ook origineel indonesisch te eten kunnen krijgen, mits alle ingredienten aanwezig zijn!
Na yokya wilden we weer wat kleiner/minder toeristis. Dus trokken we naar de noordkant van java. Semarang, gewoon het alledaagse leven is voor ons vaak zo interssant om te zien, een vissertje die in de troep naar visjes zoekt. Gewone arbeiders die overal bezig zijn en zodra je kijkt je uitnodigen om even binnen in hun shop of drukkerij te kijken. Niet om wat te kopen, maar gewoon om te laten zien wat ze doen. En dat was ook in pekalongan het geval. Nu en dan kom je midden in de armste wijken weer een trouwerij tegen, zodat er altijd weer leuke plaatjes te schieten zijn.
En tenslotte zitten we dan nu in jakarta.
Daar verwacht je toch veel van. Maar verder dan een lange straat met hoge gebouwen komt het niet. En dat terwijl je weet dat de indonesische economie voor het grootste gedeelte op java wordt bepaald. Dat de beurs van jakarta vorig jaar met 45% gestegen is en indonesie echt een van de aziatische tijgers is die het economisch in de komende jaren helemaal gaan maken. Toch zie je een stad die in sommige wijken nog grotendeels bestaat uit niet onderhouden bouwvallige huizen uit de nederlandse kolonialistiche periode. Waar krotten op palen de havenwijk bepalen. Waar je vaak nog de sfeer van de jaren 50 vindt, van oost-europa, van toen. We bezochten de haven, de oude stad, oude kerken waar nog steeds elke zondag om 10 uur een nederlandse dienst wordt gehouden. We gingen naar Buitenzorg (heet nu Bogor) waar de botanische tuin is. Vroeger was dit het buiten voor alle rijke hollanders die het hectische batavia even wilden ontvluchten. Nu een uurtje met de expresstrein. Toen dus veel langer, deed je niet even voor een dag.
En dan gaan we morgen weer vliegen. Eerst twee dagen in kuala lumpur en dan door naar shanghai zodat we weer in ons china zijn voor de komende zes weken.
In yokyakarta is het echt toeristisch. Logisch ook, want vanuit hier wordt de grootste trekpleister van indonesie bezocht. De borrobodur. De grote tempel die met steun van de unesco weer helemaal mooi opgebouwd werd, steen voor steen. In november vorig jaar toen de vulkaan merapi uitbarstte (die staat vlakbij) werd de borrobodur bedolven onder 10 tot 20 cm stof/as. Alles moet dan weer helemaal schoongekrabt worden!. Daar zijn ze dus nog steed mee bezig. Waarlijk, een prachtige tempel. Maar ook de omgeving die dus zwaar getroffen werd door de vulkaanuitbarsting was indrukwekkend. Het is natuurlijk ramptoerisme, maa we gingen er toch even kijken. Verder tref je in heel indonesie natuurlijk ontzettend veel batikwerk aan. Er zijn diverse stijlen genoemd naar de plaatsen waar die uitgevoerd worden. In yokya hebben wij zelf ook de gelegenheid te baat genomen om ons aan de batik te wagen. Een heel leuk proces met was, parrafine en verfstoffen. Je moet goed weten wat je in welke volgorde moet doen, maar met behulp van goede begeleiding kom je een heel eind. Heel leuk om te doen. Ook heeft ilona nog een kookcursus gedaan zodat we nu ook origineel indonesisch te eten kunnen krijgen, mits alle ingredienten aanwezig zijn!
Na yokya wilden we weer wat kleiner/minder toeristis. Dus trokken we naar de noordkant van java. Semarang, gewoon het alledaagse leven is voor ons vaak zo interssant om te zien, een vissertje die in de troep naar visjes zoekt. Gewone arbeiders die overal bezig zijn en zodra je kijkt je uitnodigen om even binnen in hun shop of drukkerij te kijken. Niet om wat te kopen, maar gewoon om te laten zien wat ze doen. En dat was ook in pekalongan het geval. Nu en dan kom je midden in de armste wijken weer een trouwerij tegen, zodat er altijd weer leuke plaatjes te schieten zijn.
En tenslotte zitten we dan nu in jakarta.
Daar verwacht je toch veel van. Maar verder dan een lange straat met hoge gebouwen komt het niet. En dat terwijl je weet dat de indonesische economie voor het grootste gedeelte op java wordt bepaald. Dat de beurs van jakarta vorig jaar met 45% gestegen is en indonesie echt een van de aziatische tijgers is die het economisch in de komende jaren helemaal gaan maken. Toch zie je een stad die in sommige wijken nog grotendeels bestaat uit niet onderhouden bouwvallige huizen uit de nederlandse kolonialistiche periode. Waar krotten op palen de havenwijk bepalen. Waar je vaak nog de sfeer van de jaren 50 vindt, van oost-europa, van toen. We bezochten de haven, de oude stad, oude kerken waar nog steeds elke zondag om 10 uur een nederlandse dienst wordt gehouden. We gingen naar Buitenzorg (heet nu Bogor) waar de botanische tuin is. Vroeger was dit het buiten voor alle rijke hollanders die het hectische batavia even wilden ontvluchten. Nu een uurtje met de expresstrein. Toen dus veel langer, deed je niet even voor een dag.
En dan gaan we morgen weer vliegen. Eerst twee dagen in kuala lumpur en dan door naar shanghai zodat we weer in ons china zijn voor de komende zes weken.
-
14 Maart 2011 - 07:52
Q:
Mooi! Motiveert weer om toch eens af te spreken met oom op Java. -
14 Maart 2011 - 08:46
Jacqueline:
wat fijn om weer wat van jullie te horen en wat wonen er veel mensen op java.
de foto's zijn prachtig.de gamelan doet mij denken aan de gamelan voorstellinkjes
op zondagmiddag in het tropischmuseum toen ik een klein kindje was.
wat een enige batik doeken. was dat een workshop of hadden jullie zelf alle spulletjes?
hier alles oke.liefs weer van mij.
-
14 Maart 2011 - 09:11
Edith:
Heel mooi, sommige plekken kennen wij ook, en het is prachtig om het op foto weer te zien, zoveel jaar later. Goede voortgang, en een goed en productief verblijf in China,
edith -
14 Maart 2011 - 17:46
Huub:
Leuk verhaal jongelui, geeft ons altijd een "thuisgevoel". Helemaal eens met de conclusie dat jave niet onderdoet voor Bali. Mooie foto's.
Succes in China. -
14 Maart 2011 - 19:55
WillemDeKleurfabriek:
Ja,ja. Da's nou toch wat; ga je naar Java ...hebben ze dáár "de grootste Trekpleister". Wel mooi natuurlijk, dat je nog het nederlands kolonistische bemerkt. Wat zou het nu zijn zonder?? Is het mogelijk om een knappe orginele bejac deze kant op te krijgen? voor weinig uiteraard. Wordt het een beetje leuker in Alphen. Op 2 juni het 1e Alphense Straattheater uit de hoed van de Kleurfabriek. Zijn jullie dan al terug? Ga je meedoen natuurlijk; amateurs, professionals, jong en ouder, om de stad eens een oppepper te geven. Zal niet meevallen om het zootje in beweging te krijgen. Dus zo'n bejac is van harte welkom. Kleurze in de batik jongen. Stevige groet, Willem Hassoldt -
19 Maart 2011 - 09:56
Hans En Gré:
Hoi Hans en Ilona,
We zijn weer onder de indruk van alle door jullie beleefde indrukken en niet te vergeten van al die prachtige kleurenfoto's!
Nu nog maar 6 weken in jullie China, dat lijkt lang, maar de tijd gaat snel!
Veel plezier, we zullen het wel lezen!
Liefs,
Hans en Gré -
20 Maart 2011 - 08:52
Tonneke:
Lieve trotters, duurde even voor ik in de lucht kwam, maar was zelf ruim een maand op reis. Nu zijn jullie voorlopig in "jullie" China en ik weer terug in "ons" Nieuwkoop, waar ik hoop dat jullie uiteindelijk weer veilig zullen terugkeren en ik eindelijk die borrel kan komen halen om bij te praten. Met natuurlijk dan een orgineel Indonesische hap van Ilona, maar ik zal niet de enige zijn die daar nieuwsgierig naar is! Er is veel gebeurd en de afglopen twee jaar van mijn leven. Samen met jullie reisverhalen wordt dat zeker twee weken eten en wijn drinken.
Geniet en vergaar herinneringen, Liefs van Tonneke -
21 Maart 2011 - 15:36
Bert En Rie Tas:
Hoi Ilona en Hans,
Opnieuw genoten van jullie lezenswardig reisverslag. Ook genoten van jullie vele interessante foto's. Via jullie komen we zittend in onze luie stoel comfortabel over de hele wereld.
Waarvoor onze dank. Wij wensen jullie nog een prettige voortzetting van de mooie reis.
Tot ziens Bert en Rie.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
