nieuws vanuit beijing en bali
Door: hans en ilona van weeren
16 April 2008 | China, Beijing
Beijing woensdag 16 april.
De zomer is hier begonnen. Gisteren kwamen er twee mannen rieten matten op het glazen dak leggen. Tegen de zomerhitte. Want echt gisterenavond konden we heerlijk buiten dineren in een Thai restaurant hier vlakbij. Aan een leuk meertje, de maan half en de sterren zichtbaar. Geweldig. Dat was gisteren overdag wel een beetje anders. Ik was in het centrum van Beijing op het plein van de hemelse vrede en daar was de smog weer enorm. Je kon misschien honderd meter zien, dan was het afgelopen. Dat hoort bij Beijing en ze hebben beloofd dat tijdens de spelen alles beter zal zijn. Dan mogen de chinezen niet meer in hun auto rijden, althans de ene dag de even en de andere dag de oneven nummers. Zoals in Athene zomers ook gebruikelijk is. Ook zal tijdens de spelen een aantal fabrieken gesloten zijn. Want het moeten toch de groene spelen worden. Gisteren was ik in het fine arts museum bij de opening van een tentoonstelling met foto portretten van de olympische deelnemers, toevallig. Verder merk je hier eigenlijk niets van de spelen. Maar we hebben natuurlijk geen tv en verstaan ook niets van de radio. Er is een Amerikaanstalige zender, maar ook daarop hoor je niets.
Over mijn atelier: ik heb hier de beschikking over een ruimte van 90 m2. waarvan 60 m2 echt werkruimte is. En daar is het ook 5 meter hoog. En geweldig atelier dus. Met een paar tafels en stoelen en verder kale muren. Althans kaal toen ik kwam. Nu hangen daar natuurlijk grote doeken op. Ik ga zo weer proberen om bij de foto’s een aantal nieuwe te plaatsen waarop jullie kunnen zien want ik zoal gedaan heb en hoe ik er hier bijzit. Het is hier drie kwartier van het centrum, met de taxi, vandaan, maar je hoeft niet in het centrum te zijn om de chinezen te zien. Bij ons hier in de buurt, in de village, is ook alles te verkrijgen. Er is een schildersmaterialen winkel, een shop waar ze frames op maat voor je maken en natuurlijk een heleboel kleine, onduidelijke winkeltjes en een grote markt. En dat alles voor Chinese prijzen. Werkelijk goedkoop. Jammer dat je niet alles mee naar huis kunt nemen.
De afgelopen week, en zeker het weekend was weer een druk gedoe met openingen. Hier zie en ontmoet je vele kunstenaars van over de hele wereld. Hier worden ook ervaringen en adresjes uitgewisseld. Een must dus om naar toe te gaan, buiten de gezelligheid en het eten en drinken om.
Soms loopt er zomaar iemand je studio binnen om te zien wat je aan het doen bent. Zo een chinees kan je niet verstaan, maar het is wel duidelijk wat ze van je werk vinden. Van de week vroeg er een wat een schilderij kostte. Kijk, dan snap je heus wel dat hij het leuk vindt. Prijzen voor kunst zijn geweldig hoog hier. De markt heeft alles enorm opgeblazen. Voor een klein schilderij (bijv 60 x 80 cm) wordt in een galerie al snel 3 a 4000 euro gevraagd. Je snapt niet dat ze het kunnen betalen. Maar aan de andere kant, het is ook maar een kleine (relatief gezien) groep die geld heeft om kunst te kopen. In China zijn momenteel zo een 54 miljoen supermiljonairs! En die groep zal nog wel snel groter worden. En die moeten laten zien dat ze rijk zijn. Dat kan door kunst aan te schaffen en die te tonen. Een echt showartikel dus.
Dan ga ik straks weer naar het internet café om dit samen met een nieuw bericht van ilona op de blog te zetten. Het computergebruik kost hier wel 20 cent per uur! Dat zijn nog eens prijzen, daarvoor spreken ze dan ook vloeiend chinees en heb de je beschikking over een echte Chinese computer met software. Gelukkig weet ik van de meeste programma’s wel waar de functies zitten, anders moest je toch eerst elk woord vertalen. En daar is geen beginnen aan, zelfs niet met mijn miniwoordenboek. We zijn nu op de helft van mijn verblijf hier. Ik wens jullie ook een goede maaltijd (zoals ze dat in China zeggen) en tot horens/schrijf of mails maar weer.
Hans
en ook meteen het nieuws van ilona:
Mijn tweede week op Bali. Een gezellige week met het werken met de kinderen en alles eromheen: de chauffeurs die altijd voor Balibundar rijden, het avondeten met Els en Kees. Ik heb ook 5 aquarellen gemaakt van het Balise, zoals bijvoorbeeld vandaag de lagune met zijn palmbomen bij ondergaande zon. Erg bijzonder het landschap hier. Veel palmbomen, bananenbomen en rijstvelden. De bananen zijn klein en heerlijk zoet; wist je dat er 8 verschillende soorten bananenbomen zijn?
Van de week zijn de palmbomen bij het zwembad ‘gesnoeid’; dan klimt er een man via een bamboeladder zo hoog mogelijk, dan stapt hij over op de stam nadat hij een dik touw als een acht tussen zijn twee voeten heeft gedaan en klimt dan met zijn armen om de stam heen omhoog. De hiep voor het snoeiwerk tussen zijn (korte) broekriem. Van 10/15 meter hoogte worden dan de bladeren naar beneden gegooid.
Ben ook nog wezen snorkelen van de week, maar door de hoge golven was er niet veel te zien en vond ik het eigenlijk ook niet zo leuk. Daarna wel met het vissersbootje een stuk langs de kust gevaren, dat was weer prachtig. En de hele dag geluierd op het strand, het was tenslotte zondag.
Vandaag weer geschilderd met de kinderen. Ik had grote vellen van 110x70 cm. Ik trok een kind om die erop was gaan liggen. Dat was op zich al dolle pret. En toen een van de leraren het ook wilde, konden ze hun lol niet op. En daarna gingen ze serieus aan de slag. De jongsten versierden in felle kleuren, de ouderen voegden op het eind allerlei details toe zoals het horloge van de leraar, schoenveters, een riem, een honkbalpet en tot slot kreeg hij een voetbal bij een van zijn benen. Voor de leraar hadden we natuurlijk 2 vellen nodig, maar die pasten samen prima op een deur, zodat de slaapkamer van de jongens er weer een beetje gezelliger uitziet. Balibundar had er vorig jaar al gordijntjes opgehangen en matrassen en dekbedhoezen verzorgd.
Daarna ook de schilderijtjes die de kinderen vorige week op doek hadden geschilderd, opgehangen. Jullie krijgen het wel te horen wanneer de fotos hiervan te zien zullen zijn.
Het was ook een feest om te gaan winkelen voor bijvoorbeeld, viltstiften, wasco en carton. Je loopt niet zo even een Hema of V&D binnen, Donald en Tirta, de chauffeurs, brengen je naar allerlei winkels om die dingen te kopen. Nog op zoek geweest naar dikke borduurnaalden, maar die konden we nergens vinden. Toen vonden we een alternatief met Balinees placemat-vlechtmateriaal. Later zag ik in de garen en bandwinkel kruissteekpakketten, ja echt onder de ons welbekende naam van kruissteek.. Ik zag ook een keer een uithangbord met ‘knalpot’, ‘notaris’ en kantor pos is ook zo’n leuk woord. Toch nog wat ‘goeds’ overgehouden aan de Nederlandse overheersing.
Morgen, dinsdag, ga ik een toertje maken met de chauffeurs, dis dat horen jullie wel de volgende keer.
Groetjes ilona
De zomer is hier begonnen. Gisteren kwamen er twee mannen rieten matten op het glazen dak leggen. Tegen de zomerhitte. Want echt gisterenavond konden we heerlijk buiten dineren in een Thai restaurant hier vlakbij. Aan een leuk meertje, de maan half en de sterren zichtbaar. Geweldig. Dat was gisteren overdag wel een beetje anders. Ik was in het centrum van Beijing op het plein van de hemelse vrede en daar was de smog weer enorm. Je kon misschien honderd meter zien, dan was het afgelopen. Dat hoort bij Beijing en ze hebben beloofd dat tijdens de spelen alles beter zal zijn. Dan mogen de chinezen niet meer in hun auto rijden, althans de ene dag de even en de andere dag de oneven nummers. Zoals in Athene zomers ook gebruikelijk is. Ook zal tijdens de spelen een aantal fabrieken gesloten zijn. Want het moeten toch de groene spelen worden. Gisteren was ik in het fine arts museum bij de opening van een tentoonstelling met foto portretten van de olympische deelnemers, toevallig. Verder merk je hier eigenlijk niets van de spelen. Maar we hebben natuurlijk geen tv en verstaan ook niets van de radio. Er is een Amerikaanstalige zender, maar ook daarop hoor je niets.
Over mijn atelier: ik heb hier de beschikking over een ruimte van 90 m2. waarvan 60 m2 echt werkruimte is. En daar is het ook 5 meter hoog. En geweldig atelier dus. Met een paar tafels en stoelen en verder kale muren. Althans kaal toen ik kwam. Nu hangen daar natuurlijk grote doeken op. Ik ga zo weer proberen om bij de foto’s een aantal nieuwe te plaatsen waarop jullie kunnen zien want ik zoal gedaan heb en hoe ik er hier bijzit. Het is hier drie kwartier van het centrum, met de taxi, vandaan, maar je hoeft niet in het centrum te zijn om de chinezen te zien. Bij ons hier in de buurt, in de village, is ook alles te verkrijgen. Er is een schildersmaterialen winkel, een shop waar ze frames op maat voor je maken en natuurlijk een heleboel kleine, onduidelijke winkeltjes en een grote markt. En dat alles voor Chinese prijzen. Werkelijk goedkoop. Jammer dat je niet alles mee naar huis kunt nemen.
De afgelopen week, en zeker het weekend was weer een druk gedoe met openingen. Hier zie en ontmoet je vele kunstenaars van over de hele wereld. Hier worden ook ervaringen en adresjes uitgewisseld. Een must dus om naar toe te gaan, buiten de gezelligheid en het eten en drinken om.
Soms loopt er zomaar iemand je studio binnen om te zien wat je aan het doen bent. Zo een chinees kan je niet verstaan, maar het is wel duidelijk wat ze van je werk vinden. Van de week vroeg er een wat een schilderij kostte. Kijk, dan snap je heus wel dat hij het leuk vindt. Prijzen voor kunst zijn geweldig hoog hier. De markt heeft alles enorm opgeblazen. Voor een klein schilderij (bijv 60 x 80 cm) wordt in een galerie al snel 3 a 4000 euro gevraagd. Je snapt niet dat ze het kunnen betalen. Maar aan de andere kant, het is ook maar een kleine (relatief gezien) groep die geld heeft om kunst te kopen. In China zijn momenteel zo een 54 miljoen supermiljonairs! En die groep zal nog wel snel groter worden. En die moeten laten zien dat ze rijk zijn. Dat kan door kunst aan te schaffen en die te tonen. Een echt showartikel dus.
Dan ga ik straks weer naar het internet café om dit samen met een nieuw bericht van ilona op de blog te zetten. Het computergebruik kost hier wel 20 cent per uur! Dat zijn nog eens prijzen, daarvoor spreken ze dan ook vloeiend chinees en heb de je beschikking over een echte Chinese computer met software. Gelukkig weet ik van de meeste programma’s wel waar de functies zitten, anders moest je toch eerst elk woord vertalen. En daar is geen beginnen aan, zelfs niet met mijn miniwoordenboek. We zijn nu op de helft van mijn verblijf hier. Ik wens jullie ook een goede maaltijd (zoals ze dat in China zeggen) en tot horens/schrijf of mails maar weer.
Hans
en ook meteen het nieuws van ilona:
Mijn tweede week op Bali. Een gezellige week met het werken met de kinderen en alles eromheen: de chauffeurs die altijd voor Balibundar rijden, het avondeten met Els en Kees. Ik heb ook 5 aquarellen gemaakt van het Balise, zoals bijvoorbeeld vandaag de lagune met zijn palmbomen bij ondergaande zon. Erg bijzonder het landschap hier. Veel palmbomen, bananenbomen en rijstvelden. De bananen zijn klein en heerlijk zoet; wist je dat er 8 verschillende soorten bananenbomen zijn?
Van de week zijn de palmbomen bij het zwembad ‘gesnoeid’; dan klimt er een man via een bamboeladder zo hoog mogelijk, dan stapt hij over op de stam nadat hij een dik touw als een acht tussen zijn twee voeten heeft gedaan en klimt dan met zijn armen om de stam heen omhoog. De hiep voor het snoeiwerk tussen zijn (korte) broekriem. Van 10/15 meter hoogte worden dan de bladeren naar beneden gegooid.
Ben ook nog wezen snorkelen van de week, maar door de hoge golven was er niet veel te zien en vond ik het eigenlijk ook niet zo leuk. Daarna wel met het vissersbootje een stuk langs de kust gevaren, dat was weer prachtig. En de hele dag geluierd op het strand, het was tenslotte zondag.
Vandaag weer geschilderd met de kinderen. Ik had grote vellen van 110x70 cm. Ik trok een kind om die erop was gaan liggen. Dat was op zich al dolle pret. En toen een van de leraren het ook wilde, konden ze hun lol niet op. En daarna gingen ze serieus aan de slag. De jongsten versierden in felle kleuren, de ouderen voegden op het eind allerlei details toe zoals het horloge van de leraar, schoenveters, een riem, een honkbalpet en tot slot kreeg hij een voetbal bij een van zijn benen. Voor de leraar hadden we natuurlijk 2 vellen nodig, maar die pasten samen prima op een deur, zodat de slaapkamer van de jongens er weer een beetje gezelliger uitziet. Balibundar had er vorig jaar al gordijntjes opgehangen en matrassen en dekbedhoezen verzorgd.
Daarna ook de schilderijtjes die de kinderen vorige week op doek hadden geschilderd, opgehangen. Jullie krijgen het wel te horen wanneer de fotos hiervan te zien zullen zijn.
Het was ook een feest om te gaan winkelen voor bijvoorbeeld, viltstiften, wasco en carton. Je loopt niet zo even een Hema of V&D binnen, Donald en Tirta, de chauffeurs, brengen je naar allerlei winkels om die dingen te kopen. Nog op zoek geweest naar dikke borduurnaalden, maar die konden we nergens vinden. Toen vonden we een alternatief met Balinees placemat-vlechtmateriaal. Later zag ik in de garen en bandwinkel kruissteekpakketten, ja echt onder de ons welbekende naam van kruissteek.. Ik zag ook een keer een uithangbord met ‘knalpot’, ‘notaris’ en kantor pos is ook zo’n leuk woord. Toch nog wat ‘goeds’ overgehouden aan de Nederlandse overheersing.
Morgen, dinsdag, ga ik een toertje maken met de chauffeurs, dis dat horen jullie wel de volgende keer.
Groetjes ilona
-
16 April 2008 - 10:27
Maarten:
Leuke dingen doen jullie!
Dat internationale spreekt mij wel aan.
Groeten Maarten -
16 April 2008 - 16:02
Sonja:
hallo Hans en Ilona,
Wat een andere gewoontes hebben ze daar "in den vreemde". Dat er een groot verschil is tussen rijke en arme mensen is wel duidelijk: degene die kunst koopt behoort daar dus tot de rijke stand. Vreemd, dat je weinig van de spelen merkt, hier gaat er geen dag voorbij, of er is wel hot news wat betreft de Chinese mensenrechten. Sport en politiek kunnen blijkbaar niet zonder elkaar!!
Het lijken me mooie schilderijen die jouw leerlingen gemaakt hebben, Ilona.
Veel schilderplezier op Bali en in Beijing,
en misschien nog wat verkopen?
Het weer is hier aan de beterende hand, maar bij lange na niet tropisch!!
-
16 April 2008 - 16:38
Ed:
Leuk dat de fotos gelukt zijn, krijg je meteen een beter idee hoe je er bij zit, lijkt me prima zo. Is vroeger zeker een groot fabrieksgebouw geweest (aan het straatje te zien). Wel erg veel miljonairs 1 op de 24 als het het uitreken, wat noemen ze daar miljonair, 1 milj dollar? Ik hoop dat jij daar in de village geen last hebt van de smog, op het plein kon je dus de overkant niet meer zien, lijkt me niet gezond. Lopen er dan meer mensen met een mondkapje?
Werken er in de ateliers ook chinezen. Het lijkt erop dat je daar in een grote concentratie van kunstenaars zit, een echt kunstenaarsdorp dus.
Groetjes Ed -
18 April 2008 - 06:48
Linda (buurvrouw):
Leuk om over jullie te lezen en zelfs ook fotos te zien.Ik blijf jullie zeker volgen. Veel plezier nog en vooral veel inspiratie. -
18 April 2008 - 09:02
Pim:
Het is steeds weer leuk om jullie verhalen te lezen en dat blijf ik doen tot jullie weer thuis zijn, hier of daar.
Bij Hans de fiets naast het bed dat roept assosiaties op die ik daar niet verwacht,maar misschien was dat eenmalig.
Bij Ilona straalt het verhaal veel plezier uit.
Groeten en geniet ervan
Pim.
-
18 April 2008 - 18:19
Hans En Gré:
Hoi Hans en Ilona,
Weer een mooi, soms mistig, verhaal vanuit Beijing en een helder en kleurrijk verhaal vanuit Bali.
Prachtig, ga zo door.
Liefs, Hans en Gré
-
19 April 2008 - 14:24
Tessa:
Het is geweldig wat jullie schrijven/beleven, ik vind het enig om te lezen en geniet mee. Veel plezier verder! Groetjes, Tessa -
19 April 2008 - 23:27
Trudy:
Mooie verhalen en ervaringen van jullie twee. Foto's van Ilona met de balinese kindertjes zijn te zien op www.balibundar.org in de meest recente nieuwsbrief nr.12
Beiden nog veel plezier en inspiratie,
groet Trudy
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
