This is Beijing Calling
Door: hans van weeren
07 April 2008 | China, Beijing
Het is alweer een week geleden dat ik vanuit Amsterdam naar Beijing vertrok. De tijd gaat snel. En ondertussen is er al weer een hoop gebeurd. Hier althans wel. Dinsdag kwam ik dus in Beijing aan en na opgehaald te zijn van het airport en mijn spullen in mijn nieuwe tijdelijke verblijf achtergelaten te hebben, moesten we natuurlijk eerst lunchen. Met een goede jetlag hou je het nog wel een paar uren vol, maar dan komt toch echt het moment dat je geen zin meer hebt in doorgaan. Dus dinsdagmiddag vroeg naar bed met het idee om er later weer eens uit te komen. Wakker van de wekker had ik daar echter geen zin in en ben lekker door gaan slapen tot woensdagmorgen 5 uur. Toen was ik echt wakker en kon het voor mij wel beginnen. Maar alle begin is moeilijk. Ten eerste bleek gisteren al dat mijn laptop, in perfecte conditie, toch niet aan de Chinese standaard voldeed. Dat betekent dus geen internet, geen e-mail en geen weblog bijhouden. Jammer voor jullie allemaal, maar er zat niets anders op. Ik ben hier tenslotte niet om alleen maar een weblog bij te houden, ik ben hier om te werken, te schilderen.
Maar eerst moet je je natuurlijk bij de politie registreren omdat je een vaste resident bent. Gelukkig hoef je dat niet zelf te doen, dat doet de organisatie die de artist in residence organiseert. Maar je moet er wel zijn als ze je paspoort komen ophalen en weer komen brengen.
Dan heb je natuurlijk de gebruikelijke kleine ongemakken van een douchevloer die niet leegloopt omdat de afvoer verstopt is, komt er wel iemand, maar je moet er wel voor thuis zijn. En al die mensen die komen spreken vloeiend chinees, maar ik niet. Met handen en voeten en een klein woordenboek gaat alles toch. Gelukkig. Maar met wat boodschappen doen is de woensdag wel voorbij.
Donderdag ga ik dan op pad om materiaal te kopen. Je hebt tenslotte frames en doek nodig, verf en papier, etc. ik krijg een adres op, maar dat winkeltje vind ik veel te klein, daar hebben ze niet wat ik zoek. Gelukkig weet ik van ons vorige bezoek aan Beijing nog een adres en daar ligt alles in de winkel. Maar waar? Als je bijvoorbeeld houtskool wilt hebben kan je lang zoeken in je woordenboek, het staat er echt niet in. Dan moet ik dus in mijn beste chinees gaan uitleggen. Je zoekt hout op en laat daarvan de vertaling zien en dan verbrand, en ja hoor ze begrijpen dat ik op zoek ben naar verbrand hout. Houtskool dus. En warempel, ze pakken het zo uit het schap. Zo gaat dat met alles. Maar bij dit alles is het een groot geluk dat die chinezen ontzettend aardig, vriendelijk en behulpzaam zijn. Met een frame, een tas vol met materialen en een grote rol doek sta je dan op de stoep om een taxi aan te houden. Want dat is het vervoer in Beijing, taxi’s zijn goedkoop. Maar er stopt natuurlijk geen enkele taxi als ze zien dat je met een vracht staat die niet in hun auto past. Maar ook de verkopers van de winkel blijven op je letten. Als je na een kwartier nog niet weg bent komen ze naar buiten en vragen of ze niet een busje voor je zullen bellen. Zo wordt alles dan toch weer goed voor je geregeld en kom je veilig thuis.
Thuis is een studio/appartement in een van de buitenwijken van Beijing. Een prachtig onderkomen voor een artiest. Hier kan je werkelijk geen schade doen. Het is ruim, oud en met een echte werkruimte. Heerlijk dus. Ondertussen ben ik zover dat ik al mijn tweede schilderij bezig ben. Ik heb mijn werkthema gevonden en zal me daar de komende tijd op storten. Beijing, vol met chinezen geeft je geweldige energie. Hier gebeurt alles tegelijkertijd. Werkelijk ongelofelijk. Als je met de taxi ergens naar toe gaat en onderweg het in aanbouw zijnde gebouw van China Telecom ziet, ontworpen door onze Nederlandse architect Rem Koolhaas, is dat geweldig. Werkelijk ingenieus en onwerkelijk. Maar ook alle andere gebouwen, het is echt fantastisch. Daarbij komt dat je in een residencie niet alleen bent, je ontmoet allerlei mensen, artiesten, van over de hele wereld. Je praat met Australiërs, Nieuw-Zeelander, Spanjaarden, Amerikanen, Fransen, Canadezen, Britten, Noren etc. En dan is het leuk om bij de meeste te zeggen oh, ja daar ben ik ook geweest. Zoals bij Raymond en Megan die uit New York state, Ithaca komen. Een klein plaatsje dat niemand kent. Toevallig waren wij daar afgelopen november nog. Of zoals bij mijn buren hier, ze komen uit Venezuela maar wonen in Barcelona. Heel gezellig dus, en ook heel onderhoudend en leerzaam. Niet alleen schilders, maar schrijvers, beeldhouwers, filmmakers etc
En dan word je uitgenodigd voor diverse openingen, vaak met diner daarna, alle mogelijkheid tot praten dus. Je bent echt niet alleen. Daar heb je geen tijd voor. Want ook tussendoor als je echt aan het werk bent komen de buren even langs. Voor een biertje, voor een gesprek, of je mee gaat naar een galerie, om even ergens wat te eten. Het is echt een feest om hier te zijn. En dat is nog pas het begin.
Maar natuurlijk zijn er naast al die leuke dingen ook problemen. De taal. Het internet dat het niet doet. Geen e-mail. Je bent er zo aan gewend en had er zo op gerekend dat alles zou werken. Tenslotte heb ik hier adsl. En mijn laptop werkt prima met adsl. In Nederland en in Frankrijk, maar niet in China. Dat gaat alleen als je wi-fi hebt. En dat zit wel op mijn nieuwe laptop in Nederland, maar niet op mijn oude hier in China. Na dagen zwoegen heb ik dan in ieder geval wel bereikt dat ik mijn e-mail kan zien op mijn mobiel. Ik kan zelfs internetten met mijn computer verbonden aan mijn mobiel. Maar dat is nogal kostbaar. Per minuut 2,50 euro voor een internetverbinding. Dat doen we dus maar niet. Deze tekst schrijf ik dus wel op mijn laptop. Zet hem dan over op een usb stick en hoop die morgen in een internet café weer in mijn weblog te kunnen inladen. Dan ga ik maar wel via deze laptop en mijn mobiel jullie allemaal een mailtje sturen dat er wat te lezen is op mijn weblog en hoop dat jullie dan elke week eens even kijken om te zien hoe het met mij gaat.
Nu was het ook de bedoeling dat ik het nieuws van Ilona ook zou plaatsen. Maar zonder skype, e-mail ed hebben wij tot nu toe alleen maar dagelijks contact via een sms-je. En natuurlijk bellen we af en toe. Ik weet dus wel dat alles goed gaat. Het is heet daar in Indonesië. Vandaag vertelde ze me nog dat het 35 graden was. De eerste dagen heeft ze heerlijk rustig doorgebracht aan het strand. Ontbijten onder de palmbomen met vers fruit en uitzicht op de zee. Niet onaardig natuurlijk. Daarna heeft ze een aantal projecten van de stichting bali bundar bekeken. In de blogroll zie het web adres en ik kan jullie allemaal aanraden om eens te kijken wat die stichting allemaal doet. Grandioos. Vandaag, zondag, is ilona naar candidace vertrokken om op een schooltje/tehuis een project op te starten. Ze gaat daar met kinderen werken om het huis op te fleuren. Lekker tekenen en schilderen. Maar ook daar zal ze de taalproblemen tegenkomen. Als zij me van de week een e-mail stuurt met informatie hoe het allemaal gaat, zal ik die tekst volgende week op dit weblog opnemen.
Dan hoeft niemand zich af te vragen hoe het met haar gaat.
Wel, ik denk dat dit wel weer genoeg is voor vandaag. Ik ga ook proberen of ik wat foto’s kan uploaden, dan kunnen jullie bekijken in Picasa. Als alles werkt natuurlijk! En je kan natuurlijk een comment plaatsen, die kan ilona ook zien, dus dat is voor ons allebei gezellig. Tot de volgende week, groeten van hans.
Maar eerst moet je je natuurlijk bij de politie registreren omdat je een vaste resident bent. Gelukkig hoef je dat niet zelf te doen, dat doet de organisatie die de artist in residence organiseert. Maar je moet er wel zijn als ze je paspoort komen ophalen en weer komen brengen.
Dan heb je natuurlijk de gebruikelijke kleine ongemakken van een douchevloer die niet leegloopt omdat de afvoer verstopt is, komt er wel iemand, maar je moet er wel voor thuis zijn. En al die mensen die komen spreken vloeiend chinees, maar ik niet. Met handen en voeten en een klein woordenboek gaat alles toch. Gelukkig. Maar met wat boodschappen doen is de woensdag wel voorbij.
Donderdag ga ik dan op pad om materiaal te kopen. Je hebt tenslotte frames en doek nodig, verf en papier, etc. ik krijg een adres op, maar dat winkeltje vind ik veel te klein, daar hebben ze niet wat ik zoek. Gelukkig weet ik van ons vorige bezoek aan Beijing nog een adres en daar ligt alles in de winkel. Maar waar? Als je bijvoorbeeld houtskool wilt hebben kan je lang zoeken in je woordenboek, het staat er echt niet in. Dan moet ik dus in mijn beste chinees gaan uitleggen. Je zoekt hout op en laat daarvan de vertaling zien en dan verbrand, en ja hoor ze begrijpen dat ik op zoek ben naar verbrand hout. Houtskool dus. En warempel, ze pakken het zo uit het schap. Zo gaat dat met alles. Maar bij dit alles is het een groot geluk dat die chinezen ontzettend aardig, vriendelijk en behulpzaam zijn. Met een frame, een tas vol met materialen en een grote rol doek sta je dan op de stoep om een taxi aan te houden. Want dat is het vervoer in Beijing, taxi’s zijn goedkoop. Maar er stopt natuurlijk geen enkele taxi als ze zien dat je met een vracht staat die niet in hun auto past. Maar ook de verkopers van de winkel blijven op je letten. Als je na een kwartier nog niet weg bent komen ze naar buiten en vragen of ze niet een busje voor je zullen bellen. Zo wordt alles dan toch weer goed voor je geregeld en kom je veilig thuis.
Thuis is een studio/appartement in een van de buitenwijken van Beijing. Een prachtig onderkomen voor een artiest. Hier kan je werkelijk geen schade doen. Het is ruim, oud en met een echte werkruimte. Heerlijk dus. Ondertussen ben ik zover dat ik al mijn tweede schilderij bezig ben. Ik heb mijn werkthema gevonden en zal me daar de komende tijd op storten. Beijing, vol met chinezen geeft je geweldige energie. Hier gebeurt alles tegelijkertijd. Werkelijk ongelofelijk. Als je met de taxi ergens naar toe gaat en onderweg het in aanbouw zijnde gebouw van China Telecom ziet, ontworpen door onze Nederlandse architect Rem Koolhaas, is dat geweldig. Werkelijk ingenieus en onwerkelijk. Maar ook alle andere gebouwen, het is echt fantastisch. Daarbij komt dat je in een residencie niet alleen bent, je ontmoet allerlei mensen, artiesten, van over de hele wereld. Je praat met Australiërs, Nieuw-Zeelander, Spanjaarden, Amerikanen, Fransen, Canadezen, Britten, Noren etc. En dan is het leuk om bij de meeste te zeggen oh, ja daar ben ik ook geweest. Zoals bij Raymond en Megan die uit New York state, Ithaca komen. Een klein plaatsje dat niemand kent. Toevallig waren wij daar afgelopen november nog. Of zoals bij mijn buren hier, ze komen uit Venezuela maar wonen in Barcelona. Heel gezellig dus, en ook heel onderhoudend en leerzaam. Niet alleen schilders, maar schrijvers, beeldhouwers, filmmakers etc
En dan word je uitgenodigd voor diverse openingen, vaak met diner daarna, alle mogelijkheid tot praten dus. Je bent echt niet alleen. Daar heb je geen tijd voor. Want ook tussendoor als je echt aan het werk bent komen de buren even langs. Voor een biertje, voor een gesprek, of je mee gaat naar een galerie, om even ergens wat te eten. Het is echt een feest om hier te zijn. En dat is nog pas het begin.
Maar natuurlijk zijn er naast al die leuke dingen ook problemen. De taal. Het internet dat het niet doet. Geen e-mail. Je bent er zo aan gewend en had er zo op gerekend dat alles zou werken. Tenslotte heb ik hier adsl. En mijn laptop werkt prima met adsl. In Nederland en in Frankrijk, maar niet in China. Dat gaat alleen als je wi-fi hebt. En dat zit wel op mijn nieuwe laptop in Nederland, maar niet op mijn oude hier in China. Na dagen zwoegen heb ik dan in ieder geval wel bereikt dat ik mijn e-mail kan zien op mijn mobiel. Ik kan zelfs internetten met mijn computer verbonden aan mijn mobiel. Maar dat is nogal kostbaar. Per minuut 2,50 euro voor een internetverbinding. Dat doen we dus maar niet. Deze tekst schrijf ik dus wel op mijn laptop. Zet hem dan over op een usb stick en hoop die morgen in een internet café weer in mijn weblog te kunnen inladen. Dan ga ik maar wel via deze laptop en mijn mobiel jullie allemaal een mailtje sturen dat er wat te lezen is op mijn weblog en hoop dat jullie dan elke week eens even kijken om te zien hoe het met mij gaat.
Nu was het ook de bedoeling dat ik het nieuws van Ilona ook zou plaatsen. Maar zonder skype, e-mail ed hebben wij tot nu toe alleen maar dagelijks contact via een sms-je. En natuurlijk bellen we af en toe. Ik weet dus wel dat alles goed gaat. Het is heet daar in Indonesië. Vandaag vertelde ze me nog dat het 35 graden was. De eerste dagen heeft ze heerlijk rustig doorgebracht aan het strand. Ontbijten onder de palmbomen met vers fruit en uitzicht op de zee. Niet onaardig natuurlijk. Daarna heeft ze een aantal projecten van de stichting bali bundar bekeken. In de blogroll zie het web adres en ik kan jullie allemaal aanraden om eens te kijken wat die stichting allemaal doet. Grandioos. Vandaag, zondag, is ilona naar candidace vertrokken om op een schooltje/tehuis een project op te starten. Ze gaat daar met kinderen werken om het huis op te fleuren. Lekker tekenen en schilderen. Maar ook daar zal ze de taalproblemen tegenkomen. Als zij me van de week een e-mail stuurt met informatie hoe het allemaal gaat, zal ik die tekst volgende week op dit weblog opnemen.
Dan hoeft niemand zich af te vragen hoe het met haar gaat.
Wel, ik denk dat dit wel weer genoeg is voor vandaag. Ik ga ook proberen of ik wat foto’s kan uploaden, dan kunnen jullie bekijken in Picasa. Als alles werkt natuurlijk! En je kan natuurlijk een comment plaatsen, die kan ilona ook zien, dus dat is voor ons allebei gezellig. Tot de volgende week, groeten van hans.
-
07 April 2008 - 09:55
Ed:
Hi Hans, Ik dacht net zal maar weer eens een smsje sturen, want e-mail zal wel niet lukken en dat is dus ook zo. In dit tempo gaat 4,5 week toch wel snel voorbij. Is de werkruimte en je slaapplaats bij elkaar of moet je daar ook nog voor reizen. En die andere residents, zitten die ook allemaal in hetzelfde gebouw (je praat tenslotte over buren) of zijn er een aantal plekken waar een deel van de residents zitten. Fotos niet gezien dua dat zal ook wel niet gelukt zijn, maar als het schilderen en de inspiratie nu maar lukt, want daarvoor ben je daar. Gisteren zijn we naar Myrthe's opvoering geweest in de schouwburg, ze zong mee in het koor en was af en toe moeilijk te zien, want als er allemaal kindertjes van dezelfde lengte achter elkaar staan en nog bewegen ook, zie je het koppie weer wel en weer niet. Verder is het hier weer fris, maar wel met een lekker zonnetje, dus kunnen we lekker zonnebaden in de kamer. Groetjes en tot horens -
07 April 2008 - 10:01
Ed:
Ik denk dat er toch een foto is met 2 schilderijen, maar die wordt dus niet automatisch getoond, alleen in een thumbnail. -
07 April 2008 - 11:03
Kristel Koevoets:
Hoi Hans,
Heb net je stukje gelezen,je hebt het zo te lezen wel naar je zin!
Hier gaat alles goed, lekker zonnetje, de kippen zijn vandaag lekker buiten op de camping aan het scharrelen. Het gaat goed met ze, ze zijn erg nieuwsgierig en komen geregeld naar ons kijken wat we aan het doen zijn.
Geniet maar lekker van jullie werkvakantie!! Doe Ilona de groeten!
Groetjes kristel, Richard en JUlie
-
07 April 2008 - 12:26
Annelies:
Ha, via keulen en parijs spreken we elkaar nog eens. Ik heb het voortraject gemist, als ik het goed begrijp zit Ilona in Indonesie en jij in China...dat gaat weer mooie schilderijen opleveren.
Mocht je weer in Nieuwkoop zijn, laten we dan snel eens een wijntje drinken en bijpraten. Ik ben reuze benieuwd.
groet van Annelies (en deel van de familie die op Kreta zit). ;-))) -
07 April 2008 - 20:27
Maarten:
Niet geheel toevallig dat Kunstbeeld met een stuk china komt. In Kunstwijk 798 in het Dashanzi-district in oost Beijing is oa het atelier van Liu Xiadong. Yue Minjun (van de laggende mannen)woont in een buitenwijk in een exorbitant grote villa. Binnenkort ook Hans met Chinese zoete kleuren? Ik ben erg benieuwd naar de eerste resultaten. En als ik de fotos van Frankrijk zie wil ik wel op komen passen als jullie nog wat langer weg blijven.
Groeten ook van Mirjam -
07 April 2008 - 21:02
Huub Mentink:
Hans,
leuk verslag uit Beijing. Ilona gaat ook goed op Bali. In NL weten ze uitsluitend de negatieve zaken van China te belichten. Daarmee is jouw kijk verfrissend. Anders zou je denken dat er alleen idioten wonen.
Groet,
Huub
PS wat is je thema ? -
07 April 2008 - 21:55
Trudy Mentink:
Hi Hans,
Dank voor je update, klinkt goed. Van Ilona krijg ik veel SMS'jes, allemaal enthousiast. We zijn erg blij met het project wat ze voor onze stichting doet. En...Ithaca kennen we. Prachtig stadje bij de Finger Lakes, de wereld wordt steeds kleiner. Plezier en inspiratie wens ik je toe,
Trudy -
08 April 2008 - 04:07
Hanna:
Hoi Hans en Ilona,
Ik zwaai naar jullie (noord-oost en zuidwestwaards!) vanaf cat Ba, eiland in halong Bay. Leuk om de eerste ervaringen te lezen! Geniet er lekker van!!
Liefs, Hanna -
08 April 2008 - 06:58
Sonja Bruning:
Hallo Hans,
Wat fantastisch leuk, dat je mij ook berichten, incl. foto's van je reis naar Beijing hebt gestuurd, heel verassend.
Je gaat dus niet om de Olympische spelen neem ik aan, maar om het Chinese land en de mensen schilderend te ontdekken.
Het lijkt me een boeiend land en zoals je beschrijft, met veel diversiteit in de bevolking.
Jammer van je laptop, die je nauwelijks kunt gebruiken.
Ik onmoette jou en Ilona voor het laatst bij de opning van de expositie "Ontmoeting tussen Uitersten" in Galerie Fort aan de Drecht, dat slaat wel een beetje op de verschillende culturen, gewoontes etc, die je daar zult tegenkomen!?
Doe de hartelijke harten aan Ilona en wens haar ook heel veel reis- en schilderplezier!
Sonja Bruning.
-
08 April 2008 - 10:32
Kkv:
Dag Hans v Weeren,
Dank Weblog Info Verblijf China.
Graag Vervolg.
Sterkte. AdBr. -
08 April 2008 - 10:40
Yvonne:
klinkt heerlijk. Echt onder de bevolking is een heel ander soort beleving dan er op vakantie te zijn. Voor beide.
groetjes -
09 April 2008 - 10:24
Luc Mens:
op het kaartje zie ik dat peking op de 40e breedtegraad ligt. Zo'n beetje tussen mongolie en korea in. Veel succes.
Luc Mnes -
10 April 2008 - 14:11
Hans En Gré:
Hoi Hans,
Bedankt voor je uitgebreid en kleurrijk geschilderd verslag. Je hebt het zo te lezen, ondanks wat technische tegenslag, erg naar je zin te midden van de Chinezen en artiesten. We zijn nu al benieuwd naar je schilderijen. Doe de groeten van ons aan Ilona.
groeten,
Hans en Gré -
11 April 2008 - 07:08
Tonneke:
Geweldig om te lezen wat er allemaal gebeurt en hoeveel mensen je daar ontmoet!! Ik sta niet te popelen om iets dergelijks te ondernemen, maar eigenlijk ben ik best een beetje jaloers dat je gewoon gaat en je in het onbekende stort.
Nu weet ik wel dat mijn oude buurtjes niet voor een kleintje vervaard zijn en achteloos deze hele aardbol beleven, want het is er allemaal en waarom zou je het dan niet opzoeken! Ik denk dat ik er voorzichtig eens over na ga denken om mischien eens een keer ooit ook zo iets eventueel te doen.....Ik volg je op de voet vanuit Nieuwkoop!
Liefs van Tonneke. -
11 April 2008 - 09:50
Ans:
Hoi Hans,
Jij bent net als Ilona toch een echte wereldburger en zo hoort het ook. Niks integreren maar gewoon leven.
Geniet ervan. Hoop jullie snel weer te zien. Hartelijke groet,
Ans -
12 April 2008 - 09:15
Siti:
Hoi Hans,
wat een geluk dat je creatief bent en open staat voor andere mensen met die taal barriere, heerlijk om samen met zoveel andere westerse kunstenaars de energie van zo'n wereldstad te kunnen ondergaan, ik ben benieuwd naar de invloed hiervan op je werk. Leuk dat je zo'n positief beeld geeft van de chinezen, hier is er nogal wat negatieve publiciteit omtrent de olympische spelen, veel chinezen voelen zich geschoffeerd. Nog veel creatieve dagen daar in Beijing.
Groetjes, Siti -
12 April 2008 - 19:12
Harm Begeman:
Dag Hans,
Momenteel is China hier nogal in het nieuws vanwege de onrust in Tibet waar het tot een kortstondige opstand is gekomen tegen de Chinese bezetting. Merk jij daar iets van in Peking, zijn daarover discussies met collega kunstenaars, merk je er op straat iets van enz.
Waar ik ook wel benieuwd naar ben: bestaat er ook zoiets als een typisch Chinese stijl van schilderen?
Succes met je activiteiten.
Groet van Harm.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
