Over zalmen, beren, arenden en wat als eerste is
Door: hans en ilona van weeren
25 Juli 2014 | Verenigde Staten, Cooper Landing
Wel, het is alweer bijna 4 weken geleden dat ik julie op de hoogte heb gebracht van onze omzwervingen door de USA. Nu rest mij dus de onzalige taak om die afgelopen 4 weken in een kort verhaal samen te voegen. Dat is dus onhaalbaar omdat we zoveel gezien en meegemaakt hebben dat ik dat nooit allemaal netjes kan omschrijven. Laat ik beginnen waar ik vorige keer geeindigd was. In Haines. We hebben afscheid genomen van Haines met de belofte dat we er op de terugweg weer langs zullen gaan.
Er zijn namelijk dingen die we daar graag zouden zien, maar waarvoor we te vroeg waren. De zalm is nog niet teruggekeerd uit de oceaan om hun eitjes te gaan leggen in de rivieren bij Haines. En omdat die er nog niet zijn hebben de beren ook nog geen zin om zich te vertonen. Op een enkeling na dan. En ook de bald eagles zijn nog maar met zo’n 400 exemplaren aanwezig en straks zullen dat er wel 4 duizend zijn. Vandaar ons idee om op de terugweg weer langs Haines te reizen. Oke. Maar we vertrokken richting Haines Junction dat dan weer in Canada ligt en daar kwamen we precies op tijd om de 1 juli viering mee te maken. Dat is Canada dag, hun onafhankelijkheidsdag. Dus in dit kleine dorp was een echte optocht bestaande uit de plaatselijke jeugd, zaken, winkels, brandweer, Lions club en de bereden canadese politie. Dat werd afgesloten met een barbecue voor iedereen, verzorgd door de lions club en met een speech van de burgemeester, die tevens de prijzen voor de origineelste, leukste etc kar, fiets of hond van de optocht mocht uitreiken. Leuk dus.
Maar wij gingen weer verder. Langs mooie meren, over mooie wegen, met mooie vergezichten naar Fairbanks, Alaska. Hier wilden we natuurlijk weer op 4 juli zijn, want dat is de onafhankelijkheidsdag in de USA.
We vonden een mooie camping in het statepark binnen de stadsgrenzen. In het kantoortje was stroom en internet, wifi, dus daar kon je ons op gezette tijden vinden om alle apparaten weer op te laden en om naar de radio (nederland 1) te luisteren als Jack van Gelder de voetbalwedstrijden van het nederlands elftal voor de WK 2014 versloeg.
In Fairbanks zelf stond het water hoog, kijk maar op de fotos en je zult de wandelpaden langs de rivier niet meer zien. Alleen de lantaarnpalen steken nog boven water uit. We hebben hier oude en nieuwe plekken bezocht. Veel was er veranderd in die afgelopen 16 jaar. Maar gelukkig was de diner er nog in het centrum. Ook bezochten we natuurlijk de galeries en ateliers van kunstenaars die open waren. Leuke ontmoetingen.
Naar het zuiden kwamen we vanzelf in Denali nationaal Park terecht. Denali is de hoogste berg van Amerika en de hoogste berg ter wereld als je het verschil tussen de basis en de top rekent. De top van de himalaya is hoger, maar de basis begint ook veel hoger en dus is het totale hoogteverschil lager dan bij Denali. Snappen jullie het nog. Anders heb ik het dus niet goed uitgelegd! Met eeuwige sneeuw en gletschers en natuurlijk de nodige wilde beesten. Cariboes, elanden, beren etc. Het is altijd weer een plezier om die te ontdekken en bekijken.
De ene na de andere mooie kampeerplek vinden. Dat is toch wel handig met zo een camper. Je hebt alles bij je. Als de koelkast en de vriezer vol zijn kan je het lang uithouden op de meest afgelegen plekjes. Maar natuurlijk kom je goed of laat altijd weer in de bewoonde wereld. In Anchorage dit maal. Ook hier waren we 16 jaar geleden en deze stad was werkelijk groter geworden. Ook hier stonden we op een gemeentelijke camping en konden met de bus naar het centrum. Na drie dagen merk je dat we een aantal keren dezelfde buschauffeur hadden. Hij had dat natuurlijk ook gezien (die buitenlanders) en je groet elkaar dus en neemt afscheid bij de laatste rit. In een galerie kwamen we in kontakt met Tom Swanson die getrouwd is met Diann Haist en zij is kunstschilder. Haar werk hing er dan ook. We kwamen aan de praat en de volgende dag gingen we nog eens langs om iets van ons werk te laten zien (foldertjes). En werden we uitgenodigd voor de lunch met hem en haar, de volgende dag. Heel plezierig om zo kennis te maken met andere kunstenaars en hun ideeen te horen. Maar.... wij gingen weer verder, niet na beloofd te hebben om op de terugweg vanuit het Kenai schiereiland, waar we ons nu bevinden weer langs te komen. Doen we dus.
Vanuit Anchorage waar Captain Cook aan land ging trekken wij zuidelijker, naar de havens en vissersplaatsen hier.
Maar dat ga ik volgende keer vertellen, want zover zijn we nu nog niet. Vandaag was het bewolkt, maar gisteren was het zonnig en prachtig weer en kon je ons op de Byron Glacier vinden. In een T-shirt op de sneeuwvlakten. Prachtig gezicht.
En dan nog die aardige mensen, daar moet ik toch ook wat over zeggen. Toen we in Haines bij een kunstenaar (John) in zijn galerie aan het kijken waren (hij maakt houtdrukken) was er ook een grote groep toeristen die met een gids langskwamen. We hadden net een goed gesprek toen die binnenkwamen, maar de commercie gaat natuurlijk voor. Dus zeiden wij we wachten wel even en komen zo meteen wel terug. Ondertussen had John wat gerookte zalm gehaald en in stukjes gesneden zodat iedereen daar van kon proeven. Heerlijk natuurlijk. Hij had de zalmen gisteren gevangen en gerookt, dus verser kon niet. Toen de groep weg was gingen wij weer terug en vervolgden ons gesprek. En dat was heel gezellig. John dook dus weer de keuken in en haalde een heel stuk gerookte zalm voor ons om mee te nemen. Dat is nu echt alaskaans!
Toen we op de camping in Anchorage stonden en ik het houtvuur aan wilde maken om ons eten te bereiden, lukte het niet echt goed met het hout dat we net op de camping hadden gekocht. De buurman, Marvin kwam meteen naar me toe met mooie droge houtblokken van een boom die hij zelf had omgehakt. Met een lekkere grote bijl, aks, zodat ik de blokken even kon splijten en met gemak het vuur kon aanmaken. Marvin en zijn vrouw Pearl wonen in Valdez en waren hier in Anchorage omdat zij naar het ziekenhuis moest. Er is daar een speciaal ziekenhuis voor natives, in dit geval dus eskimos. Zij kwam uit het hoge noorden en hij was ook wel in alaska geboren, maar in Valdez, in het zuiden. Dit is zo leuk om mee te maken, iedereen is zo aardig en ongestresst. Dat moest ik nog even bij dit verslag tikken voordat ik het nu op het internet zet.
Gegroet van hans en ilona!
-
25 Juli 2014 - 03:52
Ad Landheer:
goed om te lezen dat jullievolop aanhet genieten zijn. ga zo door! -
25 Juli 2014 - 09:02
Ben:
Hoi Hans en Ilona,
Niet te veel van deze verhalen . Ik wordt jaloers.
Nog veel plezier en een goede reis verder.
gr Ton/Ben -
25 Juli 2014 - 09:46
Edith Janzen:
Prachtig, alweer. En elke dag maken jullie leuke dingen mee, heel fijn. Geniet van het vervolg. Hier hebben we hetzelfde weer als bij jullie. Geen grote hitte, vaak bewolkt. groetjes Edith. -
25 Juli 2014 - 11:21
JACQUELINE:
WAT EEN FIJN LANG VERHAAL EN VEEL PRACHTIGE FOTO'S!
EN DAN DIE LEKKERE ZALM........MMM DAT IS SMIKKELEN.
DEED MIJ DENKEN AAN HET BLIKJE ZALM WAT IK 16 JAAR GELEDEN
VAN JULLIE UIT ALASKA KREEG!
LIEFS VAN MIJ -
25 Juli 2014 - 11:21
Gijs:
Mooie verhalen van een vast onvergetelijke reis! En jullie mogen nog even...... -
26 Juli 2014 - 09:59
Marijke En Teun:
Tis daar fantastisssccchhh he!
Was ook in Anchorage, maar mocht het vliegveld niet af 55 jaar geleden!
Zag van bovenaf hoeveel ruimte de mensen daar hadden. Is nog zo natuurlijk.
Veel plezier verder, wij gaan ook!!!!! Sleutels mee. Niet zo ver. -
01 Augustus 2014 - 23:15
Pim Pijlman:
Wat hebben jullie weer een heerlijk verhaal geschreven. Hans en ik zijn op veel plaatsen geweest en herkennen vooral de vriendelijkheid van de mensen. Met veel plezier lezen we dit alles en wachten op het vervolg en mooie foto's
Ik zal dit verhaal aan jullie nieuwe kennis Joke Amelunxen laten lezen.
Geniet nog van jullie reis.
groet van Pim. -
17 Augustus 2014 - 14:57
Ans Verweij:
Beste Ilona,
Net genoten van je verhaal met bijbehorende foto's. Net of je het zelf ook een beetje beleeft.
Ga zo door want het wordt al weer bijna tijd voor je volgende bericht.
Hartelijke groet ook aan Hans,
Ans
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley